27 jan Poperinge, hoofdstad van het goede leven
Eva Boeve, verantwoordelijke van de Dienst Toerisme ontving op zaterdag 27 januari 2018 de Belgian Federation of Tourist Press in de “ontbijtzaal / persruimte” van Skindels, één van de oudste gebouwen van Poperinge.
Perszaal Skindels
Wanneer iedereen zijn of haar kopje koffie of thee voor zich had staan, schetste ze kort het rijke verleden van de stad, dat teruggaat tot in de vroege middeleeuwen.
In de dertiende eeuw was er in Poperinge een bloeiende lakenindustrie aanwezig. Omdat zoveel lokale landbouwers ook in deze sector aan de slag gingen, moesten er zelfs “boeren” van elders ingeschakeld worden om de akkers te bewerken. Toen de lakenindustrie in de zestiende eeuw zware klappen kreeg, schakelde de regio massaal over op de hopteelt.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Poperinge samen met Veurne de enige Belgische stad die niet door de Duitsers werd bezet, waardoor de stad vandaag nog steeds over een zeer specifiek patrimonium beschikt.
De afgelopen vier jaar ging er op toeristisch vlak dan ook veel aandacht naar de herdenking van “Den Groote Oorlog”.
“Alles opsommen is quasi een onmogelijke opdracht, want er staat ons nog een intensief programma te wachten”: zei Eva. Toch kon ze het niet over haar hart krijgen om de thema’s van 2016 en 2017 onbesproken te laten.
Straf achter het front
De horror in de loopgraven gaf aanleiding tot zelfverminking, misdaden en desertie, en dit tot groot ongenoegen van de legerleiding. Alle feiten werden steeds genotuleerd, en doorgestuurd naar het hoofdkwartier in Poperinge.
Heel wat Belgische, Britse en Franse soldaten werden bij krijgsraad veroordeeld tot een celstraf. Voor een aantal soldaten werd het hun dodencel.
Vandaag kan je op de binnenkoer van het stadhuis deze site bezoeken en de graffiti die de gevangenen aanbrachten ontcijferen. Een bezoekersgids is verkrijgbaar bij Toerisme Poperinge.
Culturen herdenken anders
In 2017 werden de Chinese arbeiders herdacht die 100 jaar geleden in de buurt van Poperinge het leven lieten. Stefan Schönig ontwierp een shelter voor “de sjouwer” van Jo Blocklandt. De Chinese ambassade apprecieerde dit gebaar, maar bestelde op haar beurt een kunstwerk. Yan Shufen creëerde een kunstwerk van drie Chinese arbeiders dat volledig aansluit bij de Chinese culturele tradities.
Een Belgisch compromis was in de maak. Beide monumenten werden op 15 november 2017 ingehuldigd en tegelijkertijd met een wandelpad verbonden. De dertien bomen langs het pad symboliseren op hun beurt de dertien omgekomen Chinese arbeiders.
De grootste hospitaalsite in de Ieperboog
Annemie Morisse, lid van de WO I-cel van de stad Poperinge, verwelkomt ons op haar beurt, maar herinnert ons dadelijk aan de gruwelen van een oorlog.
Tot het voorjaar van 1915 werden de gewonde soldaten in het centrum van de stad opgevangen. Meer en hevige bombardementen verplichten de militaire overheid tot de inrichting van een nieuw evacuatiehospitaal. De keuze valt op het gehucht Lijssenthoek.
Bijna 300.000 slachtoffers werden daar zo goed als het kon opgelapt, voor een aantal soldaten kwam echter alle hulp te laat. Zij werden vanaf mei 2015 naast het hospitaal begraven. De begraafplaats groeide organisch mee met het ritme van de oorlog. Op het einde van de oorlog liggen er in totaal dertig nationaliteiten begraven, goed voor 11.250 graven.
Vandaag kan je in het bezoekerscentrum alles te weten komen over het hospitaalleven tijdens Wereld Oorlog I en de aanleg van het Lijssenthoek Military Cemetry.
Op 30 juni 2018 opent in de gasthuiskapel te Poperinge de tentoonstelling Heelkracht/ Healing. De Belgische verpleegsters tijdens de Eerste Wereldoorlog vormen het centrale thema. In combinatie met de tentoonstelling is er een verpleegstersrondleiding op Lijssnthoek mogelijk, je kunt deze boeken via Toerisme Poperinge
Info: Toerisme Poperinge
T. +32 57 34 66 04
www.toerismepoperinge.be
toerisme@poperinge.be
Van burgemeesterswoning tot vakantiehuis.
Chantal en Peter
2018 is het Europese jaar van het erfgoed. Toch bestond de kans dat Skindles, een classicistisch herenhuis uit de 18de eeuw en een echt erfgoedpareltje, voorgoed zou verdwijnen.
Als muren konden spreken, zou het in Skindles nooit stil zijn.
Gelukkig zagen , Chantal en Peter in dit gebouw een geweldige opportuniteit en besloot dit energieke koppel om op een zo respectvolle manier dit erfgoed om te vormen tot een viersterren vakantiewoning met 24 bedden.
Nu bijna alle werken achter de rug zijn, is het moment gekomen om zich op de toeristische kaart te zetten. BFTP kreeg de primeur om samen met hen het project te ontdekken.
Tijdens de rondleiding wisten we niet waar eerst kijken. Tegelijkertijd legde Peter bij zo goed als elk item, of het nu de 300 jaar oude zoldering, de monumentale trappenhal, een passende meubilair of de authentieke foto van Wereldoorlog I was, een historische link.
In deze vakantiewoning verblijven is dus veel meer dan alleen maar genieten van een overnachting. Het heeft meer iets van een totaal beleving, waarop Chantal en Peter inspelen met hun “client-demand-service”.
Heb je een vraag? Stel ze aan Chantal of Peter en ze zullen hun uiterste best doen om in te spelen op je vraag.
Zo is het mogelijk om enkel de woning te huren en zelf voor de catering te zorgen. Maar op eenvoudige vraag kan er ook voor ontbijt gezorgd worden.
Heb je met je vrienden of met je familie iets te vieren … geen enkel probleem, Skindles heeft de oude feestzaal in de tuin volledig gerenoveerd en voorzien van alle moderne comfort.
Chantal en Peter smeden het ijzer als het heet is.
Voor velen onder ons ligt Poperinge in de verre Westhoek. Dit was de nieuwe eigenaars van Skindels niet ontgaan en daarom deden ze een schitterend voorstel. Waarom test een (uitgebreide ) delegatie van BFTP-leden de Skindles vakantiewoning niet gewoon een keertje uit?
Dit aanbod viel niet alleen bij het bestuur in goede aarde, ook de gewone leden gingen graag in op dit voorstel. Iedereen kwam tot dezelfde conclusie. Logeren in een historisch pand heeft dat beetje meer waar een moderne toerist op zoek naar is.
Is je een vriendengroepje of je gezin niet zo talrijk (7 personen)? Dan is de Skindles vakantiewoning waarschijnlijk iets te groot. Geen nood, Chantal en Peter baten naast hun eigen woning nog een andere B&B uit, waar ze een gelijkaardige service kunnen aanbieden.
Info Skindles: Peter Louwagie en Chantal Callens
T. +32 479 91 40 45 (Chantal)
www.skindlespoperinge.com/
info@skindles.be
Van stadswaag tot belevingscentrum
Sofie Adriaen
Sofie Adriaen, conservator van het hopmuseum, stond voor een geweldige uitdaging. Overtuig de BFTP-leden in een zeer kort tijdbestek waarom een bezoek aan het Hopmuseum van Poperinge op de bucketlist van elke toerist moet staan.
Enkel en uitsluitend vrouwelijke hoppebellen
Bij de overzichtskaart op het binnenplein startte Sofie het verhaal van de hop.
Op deze plek, waar oorspronkelijk de stadsweegschaal stond, brachten de hoppetelers hun oogst naartoe. De stadsambtenaar keurde de kwaliteit en bepaalde vervolgens de prijs.
Het verhaal van de hop in het gerenoveerde museum (2007) start op de derde verdieping, welke zowel via een moderne trap als met een lift bereikbaar is.
In eerste instantie komt de ontstaansgeschiedenis van de hopindustrie aan bod. We komen tijdens ons blitzbezoek te weten dat er verschillende aromasoorten bestaan, de wilde hopplant bestreden moet worden, dat men in deze streek uitsluitend met de zaadloze vrouwelijke hopplant werkt en dat bierbrouwerijen eigenlijk niet zonder (h)eerlijke hop kunnen.
Op de tweede verdieping staat techniek en de ondergrond centraal. De hopplant blijkt een ware “biberon” of drinkebroer die zeer goed gedijt op de lokaal aanwezige zandleemgrond, met rijke oogsten tot gevolg.
Oorspronkelijk plukten de arbeiders met de hand, maar na de Tweede Wereldoorlog ontwikkelden en bouwden enkele plaatselijke machinebouwers toestellen om de oogst van de hoppebellen te vereenvoudigen en te versnellen. De kwaliteit van de oorspronkelijke machines was zo goed, dat ze tot 1985 in gebruik bleven.
Op de eerste verdieping gaf Sofie ons nog een laatste weetje mee.
De oogst van de hoppebellen situeert zich half september. Daarom startte vroeger het schooljaar pas na de oogst, dus na 15 september. Hadden de kinderen dan minder les? Neen hoor, het schooljaar eindigde pas op 15 juli.
De holistische aanpak van de museumconservator
Vandaag de dag is een museum niet enkel een plaats van kennisoverdracht. Men tracht de bezoeker een unieke beleving te laten ondergaan. In deze optiek organiseert het museum elke twee maanden een proeverij van lokale en Belgische bieren op basis van hop. Keuze te over wanneer je naar de 2150 verschillende bierflesjes op het gelijkvloers kijkt.
In de maand maart staan dan weer de hoppescheuten centraal.
Ook worden er regelmatig kinderactiviteiten ingericht. Deze stonden de afgelopen vier jaar voornamelijk in het teken van de herdenking van de Eerste Wereldoorlog.
Info: Hopmuseum Gasthuisstaart 71
www.hopmuseum.be
contact: sofie.adriaen@poperinge.be
To Picon or not to Picon
Wanneer Sofie als een gepassioneerde gids aan het woord is, let er eigenlijk niemand op de klok. Het bleek al 11 uur. Sommige leden grapten dat het bijna aperitieftijd was. Waarschijnlijk had de conservator van het hopmuseum dit verwacht, want vanuit het niets verscheen de Piconbrigade.
Deze vrolijke bende kan als geen ander leven in de brouwerij brengen. Op een leuke en volkse manier brengen ze “de Picon-story”. Iedereen wordt met zang en dans betrokken bij het verhaal en als beloning mag je proeven van dit (h)eerlijk lokaal product. Voor BFTP ging deze teaser uitzonderlijk door in het hopmuseum. Normaal ga je met deze bende op stap in het ommeland van Poperinge.
Info piconbrigade: Franky Vanacker
T. +32 473 23 92 68
www.piconroutes.com
redmondsirishpubloker@hotmail.com
LUNCH in de Passage
De innerlijke mens werd versterkt met een heerlijke lunch
Picon of cava met hapje
Rundscarpaccio met Parmezaanse kaas
Kabeljauwhaasje ‘aan de Scgreve’
Koffie
info: Passage Foods & Drinks
Veurnestraat 11
T. +32 57 36 42 62
www.food-drinks.be
info@food-drinks.be
Becoming a ‘Talbotousian’
We komen binnen via de ontvangstbalie, waar Bertin Deneire ons met open armen ontvangt. Een traditie die teruggaat tot Wereldoorlog I.
Vanaf 1915 huurde aalmoezenier Tubby Clayton immers het gehele gebouw van de brouwer Maurice Coevoet, die naar Frankrijk gevlucht was.
In eerste instantie was het de bedoeling om het Talbot Houses als rustplek in te richten. Iedereen, zonder onderscheid van rang of stand kon hier terecht voor een kopje thee, een goed gesprek of een luisterend oor.
Mettertijd werd het hopmagazijn heringericht tot concertzaal. Er werd niet alleen gemusiceerd, ook werden er bonte avonden, natuurlijk met enkel mannelijke acteurs, ingericht. Toch bleef het geloof in God van primordiaal belang, want op de bovenste verdieping van het Talbot House werd er een kapel geïnstalleerd. Onze gids, Bertin, voegt er zelf aan toe dat men toen sprak over “het gebouw met omgekeerde fundamenten”. En om die stelling te staven trekken we naar boven, richting de kapel. Tijdens deze klim begrijpen we waarom men in dit huis eigenlijk liever individuele bezoekers en gezinnen ontvangt. De schaal van dit levend museum is duidelijk niet voor groepen geschikt.
Toch maakt het verhaal en het interieur een overweldigende indruk op ons. Het mag immers een wonder heten dat het gebouw in zijn quasi oorspronkelijke toestand de Tweede Wereldoorlog overleefd heeft, want toen werd het door de Duitsers opgeëist. Enkele aandachtige Keikoppen hadden dit echter verwacht en hadden het lumineuze idee opgevat om de volledige inboedel bij sympathiserende burgers te verstoppen.
Afsluiten deed Bertin met een ontluisterend weetje. De familie Coevoet keerde pas in 1919 naar Poperinge terug. Onderhandelingen werden gestart om het Talbot House van hen over te kopen. In 1929 werd de verkoop gesloten, met als echte winnaar de heer Coevoet. Oorspronkelijk had de brouwer het gebouw zelf gekocht voor de ronde som van 19.000 Belgische Franken, en nu kreeg hij voor het Talbot House het ongelooflijke bedrag van 500.000 Belgische Franken.
Info: Talbot House
Contact: Raf Craenhals
T. +32 57 33 32 28
raf@talbothouse.be
Een (h)eerlijk verhaal over een (h)eerlijk product
Met de autocar, vriendelijke aangeboden door de toeristische dienst van Poperinge, gingen we op weg naar de voorlaatste activiteit.
We worden verwacht bij de familie Desmyter-Coutigny. Hun corebusiness: het telen van hop.
Gastvrouw Benedict is duidelijk gewoon om groepen rond te leiden op hun domein en weet als geen ander dat een lekker kopje koffie er altijd in gaat bij de bezoeker. Daarom trekken we eerst naar de hiervoor speciaal ingerichte schuur. Aangezien we al veel geheimen van de Humulus Lupulus kennen na ons bezoek aan het hopmuseum, schets Benedict kort hoe het er op het familiebedrijf aan toe gaat, om ons vervolgens mee naar het veld te tronen.
Wout en Benedict bezitten ongeveer 9 ha hoppevelden, waar de wind tamelijk vrij spel heeft en dat voelen we. Hierdoor begrijpen nu ook beter waarom er op het veld zulke stevige palen schuin in de grond staan. We worden gevraagd om even te tellen hoeveel palen er op het veld dat voor ons ligt staan. Eén paal kost makkelijk 120 euro, waarmee Benedict kan aantonen dat de hopteelt zowel een arbeids- als kapitaalintensieve onderneming is.
Gelukkig heeft een wortelblok van de hopplant drie levens. Een eerste leven als plant (17 jaar), een tweede leven als scheutproducent en tenslotte een derde leven als meststof.
Plotseling is iedereen van ons geïnteresseerd in het tweede leven. Velen hebben al wel gehoord van hoppescheuten, maar slechts enkelen hebben ooit al van het witte goud geproefd. Benedict weet als geen ander de spanningsboog op te bouwen. De eerste hoppescheuten worden in serres geteelt, in openlucht als het weer een beetje meezit begin maart. Omdat het zeer arbeidsintensief is, kan de verkoopprijs oplopen tot 130 euro/kilo. Toch blijken er voldoende chef-koks te zijn die dit bedrag willen neertellen voor deze exclusieve lekkernij, welke maximaal twee dagen knapperig en vers blijven.
“Hoe smaakt zo’n hoppescheut eigenlijk?”: is een veel gestelde vraag onder de BFTP-leden. Benedict is bereid om een klein geheim te verklappen, als we beloven om op het einde van de rondleiding een volksliedje mee te zingen. Nieuwsgierig als we zijn beloven we dit plechtig. Wout troont ons vervolgens mee naar zijn schuur, waar er steeds een temperatuur van 13 graden heerst. Wat blijkt, een wortelblok begint bij deze temperatuur spontaan aan zijn tweede leven, namelijk het maken van hoppescheuten. Speciaal voor BFTP werd een wortelblok met scheuten bovengespit, en Benedict ging als een echte chirurg aan het werk. Zoals gezegd arbeidsintensief, maar in de kom verscheen de ene witte scheut na de andere. Uiteindelijk ging de kom van hand tot hand en kon ieder van ons van deze delicatesse proeven.
Belofte maakt schuld, dus trokken we opnieuw naar de ontvangstzaal. Maar vooraleer Benedict de harmonica bovenhaalde, gaf ze nog een beetje uitleg over het lokale culturele leven, waarin hop eveneens een belangrijke plaats inneemt.
Info: Bezoek’t Hoppecruyt
Wout Desmyeter en Benedikte Coutigny
T. +32 494 33 66 46
www.hoppecruyt.be
info@hoppecruyt.be
Volkspelen doe je op café
Het weekend van 14 en 15 april 2018 staat in het teken van het volkscafé. Meer dan 80 volkscafé ’s uit de Westhoek en Pays de Flandre zetten dan hun beste beentje voor. Op het programma: optredens, voordrachten, bierproeverijen en volksspelen.
Als afsluitmoment van het intensieve, maar schitterende programma organiseerde Eva Bouve, samen met Frederic Leys van het eet- en bierkroeg “Au Nouveau St. Eloi” een initiatie in een 10-tal volksspelen.
Wanneer de patron de spelregels uitlegt en het daarna even voordoet, lijkt het wel kinderspel. Wanneer we het dan zelf proberen, herinneren we allen een belangrijke levenswijsheid: oefening baart kunst. Toch zorgen de volksspelen ervoor dat niet alleen de gezelligheid, maar ook het stemvolume een climax bereikten. Eerlijkheidshalve moeten we ook toegeven dat de lekkere lokale bieren en de overheerlijke hapjes die werden aangeboden hiertoe bijdroegen.
Info: Volksspelen in Au Nouveau St. Eloi
Eet en bierkroeg
Gemenestraat 4 8978 Watou Poperinge
Frederic Leys
T. +32 494 13 68 30
www.aunouveaust-eloi.be
info@aunouveust-eloi.be
Een rooskleurige toekomst
Uit het dankwoord van Didier Van Houts kunnen we afleiden dat dit studiebezoek aantoont dat Poperinge over een geweldig toeristisch potentieel beschikt. De toeristische dienst moet dan ook niet bang zijn voor het beruchte zwarte gat na de herdenking van honderd jaar Wereldoorlog I. Alle toeristische stakeholders in deze regio zijn immers in staat om de moderne bezoeker “net-dat-beetje-meer” aan te bieden. Vervolgens zal de media-aandacht, maar vooral de mondreclame ervoor zorgen dat de komende jaren het aantal bezoekers zonder meer zal toenemen.
Info: Toerisme Poperinge
Eva Boeve
T. +32 57 34 66 04
www.toerismepoperinge.be
eva.bouve@poperinge.be
Tekst en foto’s: T. Vermeiren