22 apr 51° 07’ 45” N, 004° 34’ 12” E: waar de tijd niet bleef stilstaan
Het studiebezoek van BFTP op zaterdag 22 april aan de stad Lier kan je vergelijken met een koninginnenrit in de Tour de France.
De “départ provisoire” situeerde zich op de parking CC De Mol. De stad Lier, gelegen aan de samenvloeiing van de Grote en Kleine Nete, is op mobiliteitsvlak vooruitstrevend. Er zijn binnen de stadsvesten meer fiets- en wandelstraten dan “gewone” straten. Daarom parkeer je bij een bezoek aan deze stad je wagen beter buiten de vest.
Onder de begeleiding van het Team Hospitality Thomas More wandelden we via het stadspark naar de “echte vertrekplaats”: café Zimmer
In de conciërgewoning
Voorzitter Patrick d’Haens
Bij het betreden van café Zimmer viel het de leden van BFTP dadelijk op dat de huidige uitbater het voormalige Schippershuis aan de oevers van de Nete op een unieke manier gerestyled heeft. Elke stoel of zetel in dit interieur is een uniek exemplaar. Ook de werkende jukebox bleef niet onopgemerkt en bracht tijdens het succulente koffiemoment vele verhalen van vroeger naar boven. Het kostte de voorzitter van het Koninklijk Zimmertorencomité, Patrick d’Haens dan ook een dubbele “ahum, ahum” om aandacht van de aanwezigen te krijgen.
Na iedereen welkom te hebben geheten, overliep Patrick d’Haens kort het dagprogramma. Zoals we gewoon zijn een “full package”. Vervolgens lichtte hij de missie van vzw Zimmertorencomité toe. Door een gezonde mix van jonge en iets rijpere leden is de vzw in staat om de nalatenschap van Louis Zimmer in stand te houden én ze op een moderne manier onder de aandacht van het grote publiek te brengen. Zoals uit onderstaand verslag zal blijken: geen eenvoudige missie!
Tussen Lier en Duffel
All aboard
Het is een waarheid als een koe. Niet alleen de voorzitter van het Zimmertoren comité, ook alle andere leden hebben in de week voorafgaand aan ons bezoek alles uit de kast gehaald om voor mooi weer te zorgen. Volgens Patrick d’Hans werden er zelfs eieren naar de Arme Klaren gebracht.
Maar het mocht niet baten. Maar blijkbaar zijn de gidsen van de Koninklijke Moedige Bootvissers niet alleen moedig, het zijn ook meesters in het vertellen van verhalen. En na het uitdelen van de zomerse aperitief, kregen we het ene verhaal na het andere. Op onze tocht op de Binnen-Nete kwamen we onder andere te weten dat in de vorige eeuw Lierse mannen de getijdestroom van de Nete gebruikten om ’s nachts palingen te vangen.
Aperitief aan boord
Een moedige bootvisser aan het woord
Het keerpunt bevond zich in Duffel en toevallig was daar een café waar de moedigen konden wachten op het keren van het tij. Was hun palingvangst voorspoedig geweest, een reden om er ééntje meer te drinken. Viel de vangst tegen, een reden te meer om er ééntje meer te drinken …
Of al het andere, we denken daarbij specifiek aan de brugverhaaltjes, ook allemaal waar zijn, weet alleen de Moedige Bootvisser.
Wat we wel met zekerheid weten is dat de gidsen/schippers hoffelijk zijn, want speciaal voor BFTP werd er zo dicht mogelijk bij het Hof van Aragon aangelegd.
Gastronomie met de grote G
Altijd leuk wanneer historische gebouwen een moderne invulling krijgen. Het hotel-restaurant Hof van Aragon, opgericht in 1963, bevindt zich in een gebouw van de voormalige Sint-Jorisgilde. Zoals de naam al laat vermoeden is er een Spaanse link. In 1496 brachten Filips de Schone en Johanna van Castilië hun huwelijksnacht door in de Aragonstraat. Dit bracht toen zoveel nieuwsgierige “schapekoppen” op straat en op de brug, waardoor deze laatste net voor middernacht zou ingestort zijn.
Onze lunch startte met gerookte zalm op een bedje van asperges, vervolgens kwam er rosbief in Bourguinonsaus met voorjaarsgroentjes en gebakken krieltjes. Eindigen op traditionele wijze met koffie en versnaperingen Geen Spaanse inslag, en toch waren de smaakpapillen van de BFTP-leden het met elkaar eens: een heerlijke maaltijd in een historisch pand.
In de voetsporen van Louis Zimmer
Af en toe loopt een lunch wel eens uit. Peter Mutert, een vrijwilliger bij het Zimmetorencomité, had hier alle begrip voor, maar was er wel op uit om ons mee te nemen langs enkele belangrijke plekken, waar Louis Zimmer zonder twijfel inspiratie heeft opgedaan. Bovendien verduidelijkt Peter op een zeer vlotte en educatieve manier dat de wandeling gebaseerd is op wetenschappelijke achtergronden en Zimmers verwezenlijkingen en in niets te vergelijken valt met een historische gidsbeurt van een Lierse stadgids.
De vlotte vertelstijl doet de BFTP-leden aan de lippen van Peter hangen, ondanks het feit dat de informatie via een Bluetooth-oortje in onze grijze hersencellen geraakt.
De moederklok stuurt alles
Tijdens de Zimmerwandeling kwamen we langs het geboortehuis van Louis Zimmer, welke in de schaduw van de Sint-Gummaruskerk ligt. Net achter het hoekje wees Peter ons op het bijzondere geodetische punt aan een van de kerkpilaren. Hij rekende voor ons uit dat we op net geen 4 meter boven het Oostende peil stonden. En toen wisten we het zeker, Peter heeft zijn sporen als verteller verdient in het onderwijs. Hij blijkt een jong gepensioneerde wiskundeleraar te zijn. Vervolgens nam onze gids ons mee richting stadhuis. Aldaar bleven we staan bij een brede messing strook die in een min of meer noord-zuidelijke richting vanaf de linkergevelhoek van het stadhuis dwars over de Grote Markt loopt. Deze mediaanlijn is volgens het wetenschappelijk maandblad EOS de mooiste van West-Europa. Mocht de zon geschenen hebben, dan zouden we kunnen gezien hebben dat op de ware middag de schaduw van het stadhuis samen valt met de meridiaanlijn (van Lier). Tenslotte kwamen we aan bij het pronkstuk van de Zimmerwandeling: De Zimmertoren en het aanliggende museum. Ook op deze plek was de kennis van onze gids onuitputtelijk. Zo zal het ons altijd bijblijven dat alle “uurwerken” die we zagen aangedreven worden door de moederklok en dat via een eenvoudig asje.
Afsluiten in stijl
Burgemeester Rik Verwaest
Vaak eindigt een fascinerende dag met een climax. Alweer geen makkelijke opdracht, want we hadden de gehele dag al niet veel gezien en bijgeleerd. Toch bleken de medewerkers van het Koninklijk Zimmertorencomité in staat om de receptie naar een next-level te brengen. Bij een lekker glas en hapje konden we niet alleen verder netwerken met de partners van het programma, ook de burgemeester van de stad Lier, Rik Verwaest was van de partij.
Het laatste woord was natuurlijk voor Patrick d’Haens. In zijn speech teasde hij alle aanwezigen met een nieuwe uitnodiging en de vraag: “Hoe kijken jullie naar de toekomst?”. In 2030 zal de Zimmertoren immers toetreden tot de club van honderdjarige monumenten. Onnodig te zeggen dat BFTP daar dan enkele artikels aan zal wijden.
Tekst en foto’s: Tom Vermeiren