Combinatie Cambodja en Zuid-Vietnam

24 dec Combinatie Cambodja en Zuid-Vietnam

Een groeiende vakantiebestemming voor cultuur en ontspanning

In de afgelopen jaren maakten we veel individuele reizen naar een aantal landen in Azië. Nu was het tijd voor Cambodja en Zuid-Vietnam. De beste reisperiode is tussen oktober en mei .

Na het schrikbewind van Paul Pot tussen 1975 en 1979 in Cambodja en de oorlog van de Viet Cong tegen de USA en Zuid-Vietnam tussen 1964 en 1975 werd Vietnam herenigd.

Het toerisme is sterk in ontwikkeling in deze landen. De nadruk ligt op de cultuur, de confrontatie met de gevoerde oorlogen en de grote ontwikkeling van badplaatsen en wellness centra. Toerisme is voor de landen steeds meer de voornaamste inkomstenbron.

In Cambodja bezochten in 2017 5,5 miljoen toeristen het land en 12 miljoen gingen naar Vietnam. In de komende jaren  verwacht men een “tsunami “ van Chinezen. Ook Rusland  ent de omringende landen ontdekten Cambodja en Vietnam als vakantiebestemming.

De basis van onze reis is in eerste instantie uitgewerkt op grond van research; onder andere Google, de reviews van hotels op Booking.com, pakketreis-programma’s van een aantal touroperators en de reisboeken van Leon Peterse en Joke Petri. (Uitgave Dominicus).

De reis startte vanuit Amsterdam met Eva Air Bangkok met een overstap in Bangkok.  Bangkok Airlines vloog ons naar Siem Reap in Cambodja. Na 3 weken keerden we  vanuit Danang in Zuid-Vietnam via Bangkok terug.

Een auto met chauffeur en een Engels sprekende gids brachten ons van plaats naar plaats in die landen en we maakten twee binnenlandse vluchten; in Cambodja van Siem Reap naar Phnom Penh en in Zuid Vietnam van Nha Trang naar Danang.

C A M B O D J A

Cambodja is een van de snelst groeiende bestemmingen in Azië. Het land wordt geassocieerd met het tempelcomplex van Angkor Wat, maar heeft veel meer te bieden. De bevolking is voor 90% Khmer. Zij waren in de 2^e eeuw na Christus afkomstig uit Zuid-China. Het verschil tussen arme en rijke mensen is erg groot; vooral de overheidsfuncties springen er bovenuit. Rijke mensen gaan voor bezoek aan specialisten en ziekenhuis naar Vietnam, omdat in Cambodja de gezondheidszorg nog op een laag pitje staat.

De aankomst op het vliegveld van Siem Reap was een belevenis. Om een visum voor $ 30,– aan te kunnen schaffen passeer je een rij van ± 24 douaneambtenaren, die allemaal een blik in je paspoort werpen. Aan het einde van de lange rij drukt de hoogste ambtenaar een stempel in het document en gooit het vervolgens op een grote hoop andere paspoorten. Dan ontstaat er een chaos om te weten van wie welk paspoort is. Als je goed oplet, zie je de kleur van je paspoort is en kun je gokken dat het wellicht van jou is.  Bij een volgend loket passeer je na een lange rij nog een loket en mag je uiteindelijk het land binnen. Al met al neemt dit zo’n 2½ uur in beslag.

19 oktober 2018 – S I E M   R E A P

Op circa 300 kilometer van de Cambodjaanse hoofdstad Phnom Penh ligt Siem Reap. De stad geniet bekendheid door de nabijgelegen tempels van Angkor. Siem Reap groeide de laatste jaren snel. Enkele jaren geleden was het een klein plaatsje waar backpackers hun tentje opsloegen. Door de groeiende bekendheid van Angkor groeide ook de stad.

Elk jaar bezoeken 1 miljoen mensen de stad. Het stadscentrum van Siem Reap kent veel tegenstellingen. We werden hier voor het eerst geconfronteerde met de gigantische stroom  rijdende scooters /brommers. In de directe omgeving van de “old market” zijn goede restaurants te vinden.

Heel bijzonder is een avondbezoek aan een “Apsara dinershow”. Een show met klassieke Khmer dansen, geïnspireerd op water en geesten in de lucht. Oorspronkelijk stammen de  dansen uit de 6^e en 7^e en werden voor de keizers in de tempels uitgevoerd. In het midden van de vorige eeuw werden ze verder ontwikkeld.

De Apsara dans kreeg in 2003 het predicaat werelderfgoed.

Het Angkor complex staat sinds 1993 op de Unesco Werelderfgoedlijst.

Voor de rondleiding zijn zo’n 5000 gidsen beschikbaar. De vervuiling door het toerisme neemt hand over hand toe en dreigt een probleem te worden. De tempels en de rivier worden vaak gebruikt voor “pré-bruidsfotografie”. De foto’s worden gemaakt voorafgaand aan de bruiloft tussen verloving en huwelijk in.

 

Angkor Wat

Op 6 kilometer van Siem Reap ligt de trekpleister van het Angkor complex, de hindoeïstische tempel Angkor Wat van meer dan 1,6 km². De tempel wordt beschouwd als het grootste religieuze monument van de wereld. Het heiligdom is gewijd aan de oppergod Vishnoe, de afbeelding van de tempel staat zelfs op de vlag van Cambodja. Je kan de tempel in  één dag  bezoeken, maar ook in meerdere dagen. Een tuk-tuk met chauffeur/gids brengt je naar alle tempels.

De boeddhistische Tha Prohm tempel werd gebouwd door koning Jayavarman VII en werd gebruikt als klooster en universiteit. Door de eeuwen heen was de tempel helemaal opgegaan in een ondoordringbaar oerwoud van Kapokbomen en wurgvijgen. De immense wortels van de bomen groeiden door en zelfs over de tempel heen. Na de ontdekking is Ta Prohm niet gerestaureerd en wordt nog steeds in dezelfde staat tentoongesteld.

Na bezoek aan de tempel lunchten we in een klein dorpje in een origineel Cambodjaans huis op palen op het uitgestrekte terrein van Angkor van 162 hectare.

Vanuit Siem Reap vlogen we reis met een binnenlandse vlucht naar Phnom Penh.

22 oktober –  P H N O M   P E N H                       

Phnom Penh is de hoofdstad van Cambodja en telt circa 2 twee miljoen inwoners.

Voor de rode Khmer aan de macht kwam, werd de stad genoemd als één van de mooiste in Azië. Ondanks de zwarte bladzijde in de geschiedenis van Phnom Penh is het een leuke stad. De O’Russey Markt in een soort Chinatown wijk is erg druk, maar de moeite waard. De middenstand woont  boven op elkaar in de omliggende steegjes. Er zijn Chinese medicijnwinkeltjes en openkeukens met streetfood. De flaneerboulevard aan de Tonie Sap rivier doet denken aan een Franse badplaats.

Het is de moeite waard om te dineren of een drankje te drinken in de aan de boulevard gelegen Foreign Correspondent Club op de derde etage. Nog steeds authentiek met zelfs een biljart.

Tijdens de Khmer oorlog kwamen hier de buitenlandse correspondenten samen voor uitwisseling van de laatste nieuwtjes. De locatie  met ook een hotel op de tweede etage is in koloniale stijl gebouwd.

23 oktober

Nationaal museum

Het Nationaal museum van Phnom Penh, naast het koninklijk paleis, is een leuk museum met een schat aan Cambodjaanse kunst. Het is ontworpen door de Fransman George Groslier en gebouwd tussen 1917 en 1920 in de traditionele Khmerstijl met een vleugje Franse invloed. In dit grootste en belangrijkste museum van Cambodja is een groot aantal opgegraven beelden van voormalige koningen, relikwieën en koninklijke voertuigen te zien. Het museum geeft een beeld van het machtige Khmerrijk van 1000 jaar geleden. De binnentuin met vier vijvers vol goudvissen is zeer de moeite waar.

Koninklijk paleis + Silver Pagoda

Koning Norodom Sihamoni resideert in het koninklijk paleis in Phnom Penh. Het paleis, een complex met meerdere gebouwen in het centrum van Phom Penh, ligt aan de oevers van de Mekong rivier. Het werd ontworpen door architect Neak Okhna Tepnimith Mak.

Hij verwerkte Khmer, Thaise en Europese kenmerken in de gebouwen. De voormalige koningen van Cambodja hebben het paleis sinds de bouw in 1860 bewoond met uitzondering van de periode dat de Rode Khmer aan de macht was (1975-1979). De troonzaal heeft meerlagige daken, een tweekleurig pannendak en vlamfiguren. Het paleis is omringd door mooie tropische tuinen. De eyecatcher is de zilveren pagode met een met 5000 kilo zilver betegelde vloer en de Gouden Boeddha gemaakt van puur goud en bedekt met duizenden diamanten.

Tuol Sleng genocide museum (Prison S-21)

In Tuol Sleng, een voormalige schoolgebouw, zaten meer dan 20000 gevangen die werden beschouwd als staatsgevaarlijk. Het waren veelal docenten, journalisten en artsen. Van allen werden foto’s en een uitgebreid document gemaakt. Ze werden verhoord en vreselijk gemarteld door bijvoorbeeld nagels uit te trekken, alcohol in neusgaten te gieten, tepels af te knijpen, te elektrocuteren en ratten bij vrouwen in te brengen. Met een vrachtwagen werden de gevangenen vanaf de gevangenis naar de killing fields gebracht.  Als je als gevangene een bepaalde gave bezat, mocht je iets langer blijven leven.

Dagelijks zijn er een of meer bevrijde gevangenen aanwezig die toelichting geven over wat zij hebben meegemaakt. Uitspraak over de voormalige moordenaars: “we leven in het heden en niet meer in het verleden.”

Killing Fields 

Het voormalige Chinese kerkhof Choeung Ek, het grootste van de 265 killing fields in Cambodja, werd door de Rode Khmer gebruikt om tegenstanders van het regime te vermoorden. Tienduizenden mensen werden hier met een vrachtauto vanuit de S21 naar toegebracht en gruwelijk vermoord. Om kogels te besparen werden de scherpe kartels van palmbladeren gebruikt als zaag. Kinderen werden in kuilen gegooid nadat ze met de kolf van een geweer waren vermoord. Midden op het terrein staat een stupa, die een aangrijpend beeld symboliseert van de verschrikkelijke gebeurtenissen op deze plek waar je nog kledingresten, tanden en botten kan vinden.

Wat Phnom

Phnom Penh is volgens een mythe ontstaan in het jaar 1372 toen een welgestelde weduwe, Daun Pehn, na een overstroming een boom aantrof in het slib op de plaats waar de Mekong rivier en de Ton Saprivier bij elkaar komen. Daun vond in de boom 4 Boeddhabeelden uit een pagode in Laos. Zij nam ze mee naar haar huis op de heuvel (Phnom). Later verhoogde zij de heuvel en plaatste er een pagode (Wat) op. Dit is de oorsprong van de Wat Phnom Daun Penh (tempel op mevrouw Penh’s heuvel). Rond de wat zijn verkopers, ateliers en bedelaars te vinden.

Vanuit deze stad per auto naar Kampot over slechte wegen met veel kuilen.

24 oktober – K A M P O T

Peperplantage in Kampot

De peper uit Kampot, een plaats in het zuiden van Cambodja, wordt gezien als een van de beste in de wereld. Kampot peper was wereldberoemd toen Cambodja een Frans protectoraat was, Alle Franse toprestaurants gebruikten peper uit Kampot. Als gevolg van het Khmer Rouge regime en de burgeroorlog kwam de peperproductie vrijwel volledig tot stilstand. Tegenwoordig is Kampot peper bezig aan een comeback.

Aan te bevelen restaurant in Kampot met uitzicht op de rivier: Rikitikitavi onder leiding van een Nederlandse vrouw.

Vanuit het hotel maakten we met de gids een rit naar de peperplantages en het vissersplaatsje  Kep ( 90 kilometer! ) per een Tuk-Tuk. Een hele ervaring! (Monddoekjes ter bescherming tegen stof en vuil; zoals de lokale bevolking altijd draagt.)

K E P

Kep is van oudsher bekend om haar smakelijke krab. Wie in Kep is, moet minstens een keer de lokale specialiteit eten. In combinatie met een saus gemaakt met Kampot peper is het optimaal genieten. Een bezoek aan de beroemde krabmarkt staat bovenaan de lijst met Kep-reistips. Op en rond de markt staan overal kraampjes met verse goedkope krab, maar er zijn ook leuke restaurants, waar het goed toeven is.

Kep pretendeert de mooiste badplaats van de wereld te zijn.( “Best beach of the world.”). De plaats is echter nog niet echt ontdekt door toeristen.

Er staan prachtige huizen stammend uit de Franse overheersing naast een aantal ruïnes.

Op 25 oktober een tocht van 2½ uur per auto met ds en chauffeur door een wisselend landschap van Kampot naar de kleine grensovergang Phon Den.

Deze grensovergang leverde een nieuwe ervaring op. Eerst werd er uitreisstempel gezet en vervolgens, na een wandelingetje door niemandsland een visa aan de andere kant van de grens: Vietnam. (Het visum bestelden we eerder in Nederland via internet)

De douanebeambte vroeg $ 1,– (de gids noemde dit zijn koffiegeld). De Vietnamese gids en zijn chauffeur brachten ons naar Chau Doc.

(Bij vertrek uit Vietnam in Danang bleek dat er heel wat speurwerk moest worden verricht door de douane om te achterhalen waar Phon Den lag en of het wel in Vietnam lag)

Enkele tips:

• Dollars zijn het gebruikelijke betaalmiddel in dit land (€ 1,– = ± 5.000 Riel);
• In alle bezochte hotels was Wi-Fi;
• Voltage 220;

 

V I E T N A M

Vietnam heeft een goede infrastructuur. De snelwegen en enige tolwegen zijn niet zoals wij die in Europa kennen, maar ze zijn alleszins redelijk te noemen. Naast het autoverkeer, dat drukker is dan in Cambodja,  rijdt ook hier een onafzienbare stroom van scooters/brommers waarbij het recht van de sterkste geldt. De helm is verplicht, maar wordt lang niet altijd gedragen. Voetgangers tellen nauwelijks mee.

Het land kent veel comfortabele hotels en uitstekende toeristische voorzieningen. In de dorpjes onderweg lijkt soms de tijd te hebben stilgestaan.

De meerderheid van de bevolking is van etnische Vietnamese afkomst en een minderheid van Chinese. Er leven meer dan 50 bergvolken in het midden en noorden van het land. 60% van de bevolking is niet religieus, maar wel bijgelovig ,10% hangt de Boeddhistische stijl van leven aan. Daarnaast is ongeveer 10 % katholiek (de Franse overheersing is hier debet aan). Ten slotte zijn er nog kleinere groeperingen, die Hindoestaans of Mohammedaans zijn.
In ieder geval leeft men vredig naast elkaar.

In het land met een uitgerekte kustlijn van 3000 km worden steeds meer grote gebieden ontwikkeld tot badplaatsen met grote hotels en resorts voor de te verwachten invasie van voornamelijk miljoenen vakantievierders uit China.

Weetjes

• Betaling in de eigen valuta: Dong 25000 is ±  € 1,– .
• Het land beschikt over één spoorlijn deze ligt tussen Hanoi en Ho Chi Minh (Saigon)
• Langs de binnenwegen wordt evenals in Cambodja illegale benzine verkocht in lege Cola flessen.
• Bij regenweer/buien worden uit de scooters/brommers poncho’s tevoorschijn getoverd. Deze bedekken het stuur met een uitsparing voor de verlichting.

 

26 oktober – Mekongdelta – C H A U   DOC

Dicht bij de grens met Cambodja en Vietnam ligt het kleine stadje Chau Doc. Vandaaruit vertrekken veel passagiersboten naar Phnom Penh. Het is fantastisch om te zien hoe de vissers op het water hun bestaan verdienen. Veel van de vriendelijke en open mensen wonen er in drijvende huizen. Op het land eromheen worden vruchten geteeld.

Aan te raden is om per boot dit dorp te bezoeken.

In de drijvende huizen en op het vaste land wonen 5.0000 mensen van de mohammedaanse tak van de Cham bevolking.  (De overige 100.000 van de overgebleven Cham bevolking woont  in  de omgeving van MY Son, waar tijdens de oorlog ook veel Amerikaanse bombardementen plaats vonden.)

Thuisvisteelt

Visteelt in een drijvend huis.

Bij hevige regenval kan het water stijgen tot aan de onderkant van de huizen die op palen zijn gebouwd.

27 oktober – CAN  THO

De landbouwgronden rond Can Tho, de grootste stad in de Mekongdelta met meer dan één miljoen inwoners, behoren tot de vruchtbaarste van Vietnam. In de  omgeving liggen veel rijstvelden, boomgaarden en fruitplantages. Deze producten zoals bananen, uien, ananassen en groente worden voornamelijk op de drijvende markten verkocht. Het indrukwekkende schouwspel op het water gaat al bij het krieken van de dag  van start.

In Hai Ba Trung, de straat langs de rivieroever, liggen de hotels en restaurants. Op deze  boulevard is het goed toeven en het is een perfecte plek om `s avonds rond te slenteren en te eten in een van de restaurantjes.

Cai Rang floating market

Van Can Tho gaat de reis naar Ho Chi Minh; de lokale bevolking spreekt liever over de oude naam Saigon. Ondanks dat Vietnam nu één land is, merk je duidelijk dat de Zuid Vietnamees niet zo geporteerd is van Noord Vietnam.

28 oktober – H O  C H I   M I N H

Ho Chi Minh City – voorheen Saigon, de economische hoofdstad van Vietnam, ontwikkelt zich snel. Business is belangrijk en veel jonge ondernemers van over de hele wereld hopen hier hun geld te kunnen verdienen. De stad heeft een aantal moderne wijken, maar ook nog stegen en straten met de sfeer van oud-Vietnam waar de tijd heeft stil gestaan.

Vlakbij het mooie operagebouw  en het duurste internationale hotel  van de stad ligt een zeer exclusief winkelcentrum dat zich kan meten met Parijs en Londen.

Er is een bruisend nachtleven en er zijn uitstekende restaurants.Op een pas afstand van het hotel een gezellig BBQ restaurant met groot terras.

Voor de lunch is het bijzonder sfeervol en authentieke restaurant NGON in het hart van de stad het aan te bevelen.

29 oktober

Cu Chi Tunnels: een immens gangenstelsel van meer dan 200 km dat diende als schuilplaats voor Viet Cong Guerrilla’s tijdens de oorlogen. Tijdens de Vietnamoorlog is het stelsel niet door de Amerikanen ontdekt. De Viet Cong groef duizenden kilometers tunnel onder het district Cu Chi ten noordwesten van Saigon om tegen de Amerikaanse en Zuid-Vietnamese troepen te vechten.

De ondergrondse tunnels werden gebruikt als logeerruimte voor soldaten, om communicatie te verzorgen en voorraden te vervoeren. Er werden boobytraps gelegd en verrassingsaanvallen uitgevoerd. Vervolgens konden de guerrilla’s veilig onder de grond verdwijnen. De tunnels maken nu als toeristische attractie deel uit van een herdenkingspark voor de Vietnamoorlog in Ho Chi Minh stad.

Het War Remnants museum in Ho Chi Minhstad informeert op een indringende manier vooral over de Vietnamoorlog en de oorlog van Frans-Indochina. Het museum toont de verwoestende gevolgen van de Vietnam oorlog. Op het buitenterrein staan tanks en kanonnen, de bekende UH-1 (Huey) helikopter en nog een aantal andere. Het gebouw beslaat drie verdiepingen met zalen vol  verschillende oorlogsonderwerpen zoals de bombardementen door de Amerikanen, het gebruik van het ontbladeringsmiddel Agent Orange en het in deze oorlog veel gebruikte Napalm.

Saigon Notre Dame Basilica

Volgens de verhalen heeft het majestueuze Mariabeeld op het plein voor de basiliek in oktober 2005 gehuild. Over de rechterwang van Maria liep een traan. Er kwamen heel veel mensen op dit verschijnsel af. Volgens de kerk was het niet waar, maar er bleven nog lang nieuwsgierigen toestromen. Franse kolonisten bouwden de basiliek met twee klokkentorens tussen 1877 en 1880 met bouwmateriaal uit Frankrijk.

Op het plein van de basiliek staat ook het Hoofdpostkantoor van Saigon gebouwd tussen 1886 en 1891 in neoclassicistische stijl door de Franse architecten Auguste Henri Vildieu en Alfred Foulhoux. Vietnam viel in die tijd onder Frans gezag van de Unie van Indochina. Op dit moment is het nog steeds in gebruik als postkantoor.  In de hal hangt een wandschildering van Zuid-Vietnam en Cambodja met alle telegrafieverbindingen en een van Saigon met omgeving uit 1892.                                                                                                                                   

In de 19^e eeuw werd de Chinees-boeddhistische Thien Hau tempel met Vietnamese invloeden in Saigon gebouwd door de Cho Lon gemeenschap ter ere van de Chinese taoïstische Godin van de zee Tianhou. Aan de muur hangen rode stroken papier waarop gelovigen hun gebeden schrijven. De tempel wordt ook wel de Vrouwenpagode genoemd.

 

Na twee dagen was de volgende bestemming Phan Thiet; een kleine  badplaats met veel vakantiegangers uit Rusland en/of de buurlanden. Zelfs de restaurants waren tweetalig. (Vietnammees en Russisch).

 30 oktober – P H A N  T H I E T

Phan Thiet is de hoofdstad van een provincie in de regio Binh Thuan in het zuidoosten van Vietnam.
Het is een leuke stad met een pittoreske vissershaven en elke morgen een levendige vismarkt op de kade.  Vanwege de hoge golven in het najaar worden de stranden drukbezocht door surfers.

Na Phan Thiet reizen we naar de internationale badplaats Nha Trang.

Onderweg, op circa 30 km van deze plaats vlakbij het internationale vliegveld, (een Amerikaanse basis tijdens de oorlog met de Viet Cong en nu met behulp van de USA opgebouwd) heeft een gigantische ontwikkeling plaats in Can Rham. Vele hotels en ressorts zijn onlangs gebouwd of nog in aanbouw.

1 november – N H A  T R A N G

Nha Trang, vroeger een vissersdorpje, is met circa 520.000 inwoners uitgegroeid tot een bruisende badplaats waar een hoop valt te beleven. Langs het strand ligt een groot aantal restaurants, mooie hotels en luxe resorts. De belangrijkste bronnen van bestaan zijn de visserij en het toerisme.

De plaats is door de hoogbouw te vergelijken met Torremolinos.

Voor een drankje en een hapje was de Sailing Club voor ons favoriet. Tegenover de boulevard, aan de overkant van het water, ligt een groot attractiepark dat is te bereiken met een kabelbaan.

Po Nagar

De vier Po Ngar Cham torens,  gebouwd in de stijl van de My Son ruïnes in Centraal Vietnam, zijn een erfenis van de eeuwenoude Cham beschaving. Deze bijzondere tempel werd al voor de zevende eeuw gebouwd en bestond oorspronkelijk uit 7 of 8 torens. De religieuze bouwwerken zijn nog steeds in gebruik door lokale boeddhisten en zijn het toneel van het jaarlijkse Po Nagar-Festival. De torens bieden een prachtig uitzicht over de stad en de zee.

Marble City

Met een binnenlandse vlucht vlogen we vanaf  het vliegveld van Nha Trang naar Danang. Via Marble City bereikten we Hoi An.

Aan de rand van de stad op de uitvalsweg een zee van marmeren beelden in alle soorten en maten.

Iets verderop wordt weer enthousiast gebouwd voor grote hotelketens en resorts.

 

3 november – De meest sfeervolle stad van Vietnam. – H O I  AN

Het Lantana Hoi An Boutique Hotel & Spa was een schot in de roos; op loopafstand van het centrum en vanaf het balkon een schitterend uitzicht over de rivier  en in de avonds op het verlichte stadscentrum. De service van de medewerkers was soms zelfs een tikkeltje overdreven.

’s Middags wordt Hoi An overspoeld door honderden bussen met toeristen vanuit de hotels en resorts uit de omgeving.

In het charmante kustplaatsje Hoi An dompel je je onder in een mix van historie, cultuur en fijne stranden. In elke straat zijn kleermakers te vinden, je kan er heerlijk eten en fijn fietsen.  Hoi An is misschien wel het leukste stadje van Vietnam en wordt ook wel de culinaire hoofdstad van het land genoemd. Attentie voor de authentieke markt.

Het stadscentrum van Hoi An is een voorbeeld van een oude Zuidoost Aziatische handelsstad. Van Japanse handelshuisjes tot Chinese tempels tot oude pakhuizen, de buitenlandse invloeden van weleer zijn hier nog goed te zien. Het stadje staat sinds 1999 op werelderfgoedlijst van UNESCO. Het centrum is auto- en motorvrij. In de avond verlichten de brandende, gekleurde lampionnen de straten.

Japanse brug

Deze brug uit 1590 toont het handelsverleden van Hoi An.  In de 16^e eeuw kwamen er al handelslui uit alle windstreken hun spullen verkopen. De brug verbond het Japanse deel met het Chinese.

Cantonese Assembly Hall

 Deze bombastische bijeenkomsthal uit de 19^e is een bekend gebouw in Hoi An. De toegangspoort is versierd met afbeeldingen van draken, kleine leeuwen en bloemen. In de hal staan Cantonese beelden en in de tuin een fontein met een aardewerken draak. Links is de ingang voor mannen en rechts voor vrouwen. De brede ingang in het midden is voor de goden.

Maatkleding

Hoi An is beroemd om zijn kleermakers. Uit de hele wereld komen mensen om er maatkleding te laten maken. De vaklieden werken vingervlug en in tegenstelling tot Vietnam ’s buurlanden is het hier spotgoedkoop. Zo kun je op de eerste dag je kleding uitkiezen en je maten laten opnemen. Het ontwerp is een dag later klaar voor een eerste doorpas en de volgende dag kun je je kledingstuk meenemen. De prijs is afhankelijk van het materiaal en de afwerking, maar voor relatief weinig geld heb je een tweedelig maatpak. Of de kleding bij thuiskomst ook nog goed zit, is uit ervaring te betwijfelen.

Aan te bevelen restaurants.

Het kleine bijzondere Café des Amis aan de rivier dichtbij de markt met de voormalige chef-kok Nguyen Manh Kim (71) als eigenaar. In zijn gastenboek staan veel loftuitingen van gasten uit de hele wereld met als de in zijn ogen belangrijkste: Jacques Brel.

Een ander goed en smaakvol restaurant is Mango Rooms in een van de hoofdstraten.

In de maand november is er kans op veel regen. De wateroverlast kan soms zo groot zijn dat het water tot wel 2 meter of hoger stijgt. In alle huizen in het centrum verhuist men dan naar de eerste etage. Toerisme is dan niet mogelijk.

4 november – T R A  Q U E

Het kruiden dorp Tra Que ligt circa 2 km ten noordoosten van Hoi An.  Het is fijn om op de fiets dit gebied te verkennen, behalve als het regent. De weg voert door een rustig landschap langs rijstvelden, heldere riviertjes en luie waterbuffels die in de modder bij de rivier liggen. De boeren bemesten het land met zeewier.

Tom Huu

We eten Tom Huu, bundeltjes met gegrilde garnaal, plakjes buikspek en verse kruiden, vastgebonden met lente-ui. Elke bundel levert een hapklare smaakexplosie op vol frisheid van verse kruiden, de grillsmaak van de garnalen, de sappigheid van het buikspek en de scherpte van de vinaigrette.

De weg van Hoi An naar Hue is ongeveer 160 km lang. De reis neemt een halve dag in beslag door de slingerende wegen en de hoogteverschillen. De weg voert over het platteland, langs vissersdorpjes, maar ook over de snelweg langs meren, slingerwegen in de bergen met spectaculair zicht op kliffen, baaien en stranden.

Het mooiste deel (21 km) gaat over de Hai Van Pass, wolkenpas of in het Vietnamees Deo Hai,  bekend als een van de mooiste kustwegen van de wereld en is één van de hoogtepunten in Vietnam.

 

An Bang (City of Ghosts)

Op weg naar Hue rijden na de Hai Van Pass via een omweg naar de City of Ghosts: An Bang.

De geschiedenis van de An Bang begraafplaats

Na de hereniging van Vietnam emigreerden veel bewoners van An Bang naar Europa en Amerika. Vandaaruit stuurden zij geld aan hun familie die achterbleef om van de stad één van de rijkste van Vietnam te maken. De inwoners besteden dagen aan het bouwen van immense mausolea op het kerkhof dat  zo’n 25 hectare beslaat.
De bouw begon in 1995 en sinds die tijd worden er voor de overleden familieleden steeds extravagantere tombes gebouwd. Soms zelfs al voor de nog levende mensen.
De graftombes zijn soms wel twee of drie etages hoog en versierd met prachtig ornamenten van goud en houtsnijwerk van draken en mythische figuren. Dikwijls zijn ze ingericht met gemeubileerde slaapkamers, badkamers en keukens. Dit komt voort uit het geloof in een leven na de dood en de verering van hun voorvaders.

De dorpelingen geloven dat een minutieus versierd grafmonument de familie voorspoed brengt. Afgaande op de groei van An Bang is te zien dat hun inspanningen resultaat hebben afgeworpen. Zo’n graftombe kan soms wel 50.000 pond kosten, een buitengewone uitgave in vergelijking met de armoe in de meeste delen van Vietnam.

6 november – H U E

Hue, Keizerlijke hoofdstad van het oude Vietnam

De Vietnamese stad Hué was tussen 1802 en 1945 de keizerlijke hoofdstad van het land.
Door de bombardementen in de oorlog tegen Amerika is een groot deel van de pracht en praal van de stad verwoest. Gelukkig is er nog veel te zien zoals het voormalige paleis en de graven van de keizers. Het historische centrum staat zelfs op de werelderfgoedlijst van UNESCO.

Tu Cam Thanh (Verboden stad)

Dit bekende complex met prachtige hallen, tempels en paviljoens was in het verleden het territorium van de keizers. Gewone mensen mochten er niet komen.  Nu is het complex geopend en kan iedereen van haar schoonheid genieten.

Thien Mu Pagode

Thien Mu, de oudste pagode van Hue uit de 17e eeuw, is een indrukwekkend bouwwerk aan de Perfume River met de zevenlaagse toren als eyecatcher. De Phuoc Duyen toren is  21 meter hoog en telt 7 verdiepingen. In 1963 stak een boeddhistische monnik zich hier in brand waardoor de pagode nog meer bekendheid kreeg.

Perfume River (Song Huong)

De stad Hué ligt aan de oever van de Perfume river.  De rivier heet eigenlijk Song Huong. Men spreekt echter meestal over Perfume River. De rivier dankt haar naam aan de bloesem, die in vervlogen tijden, een heerlijke geur aan de rivier gaf. Tegenwoordig is er van de geur niets meer overgebleven.

Aan te bevelen restaurant: Les Jardins de la Carambole.

Vanuit Hue rijden we terug naar het vliegveld van Danang, vliegen vandaar naar Bangkok en keren de volgende dag terug.

Weetjes

Verblijf in goede 4 sterren hotels.

De gemiddelde prijs voor een lunch of diner in prima restaurants inclusief wijn was ± € 50 tot €60 met z’n tweetjes.

In Cambodja betaalt men meestal met dollars en in Vietnam met Dong.( 25000 Dong is ongeveer € 1,–)

De bevolking van Cambodja rijdt in plaats van taxi’s met de tuk-tuk.  (Per rit na afdingen $1 tot $ 2).

In Vietnam kent men alleen taxi’s of riksja’s.

In beide landen maakt de bevolking massaal gebruik van scooters/brommers.

Verkeersregels worden niet zo nauw genomen. Men parkeert de vervoermiddelen bijna altijd op stoepen, wat voor voetgangers erg vervelend is. Op één brommer vaak meerdere personen en zelfs hele gezinnen met baby’s .

Huisraad of andere zaken worden ook op deze manier vervoerd. Het verkeer was dan ook een aparte ervaring.

INFO:

Cambodja:  www.tourismcambodia.org

Vietnam: https://vietnam.travel/

Tekst en foto’s: copyright  Peter Wijnen  en Willy van Lochem Peter Wijnen Public Relations