De” Grüne Strasse” Route (deel 1)
59921
post-template-default,single,single-post,postid-59921,single-format-standard,bridge-core-3.1.2,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-30.1,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-7.1,vc_responsive
 

De” Grüne Strasse” Route (deel 1)

De” Grüne Strasse” Route (deel 1)

De” Grüne Strasse” Route (Green Route-Route Verte). Deze route verbindt verschillende bestemmingen over 250 km en over de landsgrenzen heen, tussen de Vogezen en Donaueschingen. De aanbieding is groots: bossen, Vogezen, Elzas, Lotharingen, cultuur, gastronomie, natuur en de Rijnvallei. Vooral aan de Duitse kant is er reeds veel werk ingestoken.

Het Zwarte Woud in via een vorstelijke poort

Donau Bron

Het Hochschwarzwald is een deel van het Zwarte Woud. Het is een duurzame vakantiebestemming en het is veel meer dan een ‘koekoeksklok’ en heel wat hoge sparrenbossen. Om deze streek te ontdekken gaan we binnen via een vorstelijke poort, het stadje Donaueschingen.

Dit stadje van ongeveer 22.000 inwoners, gelegen op 800 m hoogte, heeft weinig geleden onder het oorlogsgeweld van Wereldoorlog II. Voor 1908 was het als het ware een boerendorp. Dat jaar legde een grote brand een deel van de binnenstad in as. Er kwam een stijlvolle wederopbouw. De combinatie was ideaal, enerzijds de gespaarde vakwerkhuizen en anderzijds een groot aantal nieuwe huizen en gebouwen in jugendstil. Je vindt ze vooral in de buurt van het oude Rathaus (stadhuis).

Donaueschingen is ook bekend voor zijn vele bronnen. Tussen de St.-Johannkerk en het adellijke huis Fürstenberg ontspringt de beroemdste bron. Hier komt de Donau tot leven. Een stroom, die midden in een stad zijn bron heeft, is toch iets speciaals. De bron geeft 50 tot 150 liter water per seconde en is omringd door statige sculpturen. Je ziet het water door een kleine ondergrondse tunnel lopen en 200 meter verder bij de Donautempel vloeit het in de rivier Brigach. Volg ze ongeveer 1,4 km en dan zie je de samenvloeiing van de Brigach met een ander riviertje, Breg. Vanaf hier mogen we echt spreken over de Donau, die nu de op een na langste rivier van Europa is, zich door 10 landen beweegt en zich na een tocht van 2779 km in de Zwarte Zee stort.

De St.-Johannkerk is een mooi voorbeeld van Boheemse barok, duidelijk aanwezig in deze streek. Het is de familiekerk van het vorstenhuis Fürstenberg. Deze adellijke familie woont al eeuwenlang in Donaueschingen. Ze heeft nog altijd een aanzienlijke culturele en charitatieve verantwoordelijkheid in de stad. Je komt de naam meermaals tegen. Trouwens de lokale brouwerij draagt ook die naam en was ooit in handen van die familie. De brouwerij maakt onder meer een frisse Pilsener en ze is op sommige tijdstippen te bezoeken. Het stadje heeft een bloeiende horeca, een gezellige binnenstad en weinig industrie. Voor stevige fietsers start er in het centrum de Donau-Radweg (Donaufietspad). Tenslotte is deze stad enorm goed gelegen. Je kan het Zwarte Woud verkennen en Freiburg, de Bodensee en de wijngaarden van de Kaiserstuhl en Tuniberg bezoeken.

www.donaueschingen.de

Na ongeveer 3 kwartier ben je in Hinterzarten, waar je werkelijk alles vindt wat het Zwarte Woud mooi maakt: een uniek wandellandschap met een allround service. Een topper is het ‘Adler Skistation’. De vier schansen zijn een bezoek waard, zelfs als er niet gesprongen wordt. De vier heuvels worden zowel in de zomer als in de winter gebruikt. In de zomer is er een piste met keramische tegels boven en plastic matten beneden. Alles wordt  speciaal bevochtigd en  zo krijg je dezelfde glijeigenschappen als  met sneeuw en ijs. In de winter kan men hier ook met sneeuwkanonnen werken.

Vanaf Hinterzarten kan je ook een circulaire wandeling maken met als hoogtepunt de Ravennakloof. Ze is ongeveer 7,2 km lang. Een korter alternatief is het om met de auto naar het domein Hofgut Sternen te rijden. Op dit domein vind je een glasblazerij, een hotel, enkele eetgelegenheden en wat winkels. De Ravennakloof bereik je dan na een kwartiertje stappen. Eerst aanschouw je de gerestaureerde Ravennaviaduct. Hij deed vroeger dienst als spoorwegbrug, is 224 m lang en 36 m hoog. Voor het bezoek aan de kloof zelf heb je heen en terug ongeveer 40 minuten nodig. Houten bruggetjes, stenen trappen en boswegen leiden je door een smalle kloof vol watervalletjes. Rond Hofgut Sternen zijn er ook nog heel wat overblijfselen die 700 jaar teruggaan in de tijd: van het middeleeuwse paardenstation tot resten van een oud Zwarte Wouddorpje. Plannen zijn er om dit deel volledig te reconstrueren en te restaureren om er een mooi museum van te maken.

Kirchzarten is dan weer een pittoresk oord met een gezellig binnenplein waarop een kerk staat die meer dan 1000 jaar geschiedenis telt. De Galluskerk (Gallus was een abt uit 600 n.C.) heeft romaanse, gotische en barokelementen. Een aanrader voor het middagmaal hier is Rainhof Scheune, mooi gelegen, een tweetal km buiten het stadje.

Als de koekoek roept! Toch even de stilte wisselen voor de drukte en het niet te vermijden massatoerisme rond de Titisee. En ja, het is er druk, vooral aan de Seestrasse, die loodrecht naar het meer gaat. Een straat, bol van de souvenirwinkels met een massa-aanbod aan klokken, de lekkere Zwarte Woud-hammen en een veelvoud aan attributen die je naar huis meeneemt en ooit als geschenk aan je buren geeft. Toch heeft het meer zijn charme. Rond het diepblauwe meer wandelen duurt iets meer dan twee uur. Je hebt dan ongeveer 5 km gestapt zonder echt een groot niveauverschil. De legende wil dat de naam Titisee komt van een Romeinse generaal, Titus Vespasianus, die in 40 n. C. hier zou gekampeerd hebben. De bootmaatschappij Drubba Boote heeft een replicagaljoen met ongeveer 80 plaatsen. De boot draagt dan ook de naam Titus en vaart je in 25 minuten rond het meer. Je krijgt mooie vergezichten en veel informatie van de schipper.

’s Avonds is het er heel wat rustiger en kan je best genieten van een heerlijk wijntje op een terras met zicht op het meer. Wil je toch iets typisch Zwarte Woud proeven? Ga dan zeker voor de Schwarzwälder Kirschtorte!

Nu vroeg naar bed, want morgen wacht Freiburg …

www.hochschwarzwald.de

Ontdek Freiburg

Alte Wache Freiburg

Na onze tocht door een deel van het Zwarte Woud en Donaueschingen is het maar normaal dat we ook Freiburg een bezoek brengen. Freiburg im Breisgau, de volledige naam, is door zijn ligging tussen de Kaiserstuhl en Feldberg een natuurlijke doorgang naar het Zwarte Woud.

De stad ligt perfect op de Grüne Strasse Route

De Franse maarschalk Vauban fortificeerde de stad in de 17de eeuw, toen Freiburg korte tijd in Franse handen was. De stad geniet niet alleen van een uitzonderlijke ligging en bijzondere omgeving, maar ook van een speciaal klimaat. Heel wat straten zijn afgesloten voor het verkeer en de fiets en de tram heersen hier. Wel opletten als je er voor de eerste keer komt, het is een studentenstad en de jongere fietsers zijn soms wel een gevaar voor de niet-oplettende voetganger. Een tweede gevaar voor de prille toerist te voet zijn de “Bächle”, smalle goten die door de binnenstad lopen. Ze werden vroeger gebruikt voor de afvoer van rioolwater. Nu zorgen ze voor de waterafvoer van het regenwater. Heb je een natte voet door erin terecht te komen? Dan kan je toch een bijzondere band krijgen met de stad, want wie in een Bächle stapt of valt, zal volgens de legende vlug trouwen met iemand uit Freiburg!

Het centrum is zeer leuk voor een wandeling. Rond de Münsterplatz vind je heel wat huizen met architectonische hoogtepunten. Het oriëntatiepunt is de Münster. Met de bouw van deze gotische kathedraal werd rond 1200 gestart, maar de werkzaamheden zouden meer dan 3 eeuwen doorgaan. De toren heeft een slanke opengewerkte spits van rode zandsteen. Er is een uitkijkplatform na een beklimming van 328 treden (opgelet: zeer smal en steil, zelfs een rugzak laat je best beneden!). Het voorportaal is indrukwekkend door de schilderingen en stenen friezen, die samen een massa aan verhalen vertellen. De kerkruimte bevat boeiend middeleeuws beeldhouwwerk en het hoofdaltaar dateert uit 1500. In deze kathedraal zijn er rondleidingen door stadsgidsen.

Op de Münsterplatz zelf is het altijd druk. Rond de kathedraal wordt elke dag markt gehouden. Lokale boeren bieden een groot assortiment producten uit de regio aan. De markt is een topper en verscheen al enkele keren op het toerismekanaal van Evenaar.tv in de reeks over de meest gerenommeerde markten in Europa ‘Naar De Markt’. Er hangt een typische, doordringende geur van gebakken uien en braadworst en een must voor elke bezoeker is het verorberen van een ‘Lange Rote’ (Lange Rode), de speciale braadworst uit Freiburg, die aan elke zijde centimeters uit je broodje hangt. Verder zie je op de markt ook kaarsenhandelaars en ambachtelijk speelgoed. Kraampjes met gemarineerde tomaten, olijven en kruiden geven de markt nog een mediterraan tintje.

Rond het plein ook veel cafés en restaurants met onder meer de Oberkirch Weinstube, met traditionele gerechten en je hebt een mooi uitzicht op de kathedraal. De Alte Wache was ooit een militair wachthuis en dateert uit 1733. Sinds 1997 doet het dienst als vinotheek en wijnbar. Je maakt hier kennis met de wijncultuur uit Baden. De diversiteit van wijnen in deze regio zorgt voor een groot aanbod.

Het Augustinermuseum is een mooi, recent gerenoveerd museum in een voormalige kloosterkerk. De tentoonstelling bevat een schitterende kunstcollectie met werken van de middeleeuwen tot de barok en vroege 19de eeuw. Je vindt er ook heel wat houten religieuze beelden uit de streek van het Zwarte Woud. Op de bovenste verdieping onder de mooi gerestaureerde dakbalken is er een collectie van 19de-eeuwse schilderijen.

In de schilderachtige binnenstad kom je ook nog het Kaufhaus tegen. Dit dateert uit 1520, met beneden fraaie arcades en rijkversierde gevels. Lokale kooplieden gebruikten het huis vroeger als vergaderlokaal.

Vanaf de Münster is het niet al te ver naar de top van de Schlossberg. Ofwel neem je de Schlossbergbahn, een soort spoorbaan, of je maakt een fikse wandeling. Boven heb je een prachtig panorama: Freiburg met de Münster, de twee overblijvende stadspoorten Martinstor en Schwabentor, die allebeide deel uitmaakten van de oude verdedigingswerken van de stad, de brouwerij en verder kijk je richting Vogezen en Rijnvlakte.

Een aanrader om te overnachten is Park Hotel Post, een hotel op 5 minuten lopen van het marktplein en op 200 meter van het Centraal Station. Het hotel is gewijd aan literatuur en heeft als leuze: ‘Een boek is een tuin die je kan meenemen’. Van de receptie tot in de gangen en de bovenste kamers vind je (Duitse) boeken. Supergezellige, wat kleine kamers met warme kleuren en overal foto’s van de stad aan de muren. Zeer hartelijke ontvangst!

Freiburg kan je gemakkelijk te voet verkennen. Er is een uitstekend tramnetwerk. Sportfanaten, vergeet niet dat FC Freiburg het super doet als voetbalploeg uit Baden, zowel in de Bundesliga als Europees in de Conference League!

www.visit.freiburg.de

www.ferienstrassen.info/grüne-strasse

Breisach & Neuf-Brisach

Vanaf Freiburg volgen we verder de Grüne Route. Bestemming: het grensgebied bij de Rijn tussen Duitsland en Frankrijk, met op nauwelijks 5 km van elkaar gelegen de steden Breisach en Neuf-Brisach.

Breisach, met ongeveer 20.000 inwoners, is na de Tweede Wereldoorlog grondig heropgebouwd en is een gezellige stad op mensenmaat. We kwamen hier enkele jaren geleden al met onze Badische Weinstrasse-rondrit (ook verschenen in Globetrotter). Breisach is mooi gelegen tussen het Zwarte Woud en de Elzas en de Rijn vormt hier de grens. Het is strategisch altijd van belang geweest. Op de Münsterberg stond ooit een Romeins fort. Hier vind je nu het oude stadsgedeelte rond de St. Stephansmünster met prachtige vergezichten op de Kaiserstuhl en de wijngaarden. Door het zachtere klimaat is de wijn hier van uitstekende kwaliteit. Een voorbeeld is St. Remigius Weingut in Merdingen, enkele kilometers buiten de stad, een familiebedrijf gesticht in 1988, met ongeveer 8 ha wijngaarden rond de Tuniberg. Ze gaan voor verschillende druivensoorten van Pinot Noir en Merlot tot Chardonnay, Pinot Gris en Müller-Thurgau. Vele van hun rode wijnen worden bewaard in houten of eiken vaten zoals hun Spätburgunder Remigius Auslese. Voor de witte wijn is hun Chardonnay Achkarrer Schlossberg een topper.

www.remigiusweine.de

Panorama Breisach

Breisach is een bekende stopplaats voor Rijncruises. Toeristen die bv. van Basel naar Nederland varen, kunnen hier eendaagse busreizen maken naar plaatsen in het Zwarte Woud, Freiburg of Colmar. Ook kan je van de aanlegplaats Breisach rondvaarten op de Rijn doen van zo twee uur met BFS Linie. Vooral het zicht op de oude stad Breisach is de moeite waard.

De versterkte stad Breisach was tot in de 17de eeuw in Frans bezit. Door het Verdrag van Rijswijk moesten de Fransen het afstaan aan het Oostenrijkse rijk. Lodewijk XIV besloot dan om zelf dit gat in zijn verdediging op te vullen door juist over de Rijn, op enkele km van Breisach, een versterkende garnizoensstad te laten bouwen. Hier vinden we de illustere naam Sébastien Le Prestre de Vauban of, zoals we hem beter kennen, gewoon Vauban. Deze vestingbouwkundige was gewoon briljant. Kijk maar naar steden als Belfort, Le Quesnoy en vele meer. Lodewijk XIV vroeg hem om in recordtempo een stad te bouwen, een stad als fort of een fort als stad. Deze stad kreeg de naam Neuf-Brisach. De vestingstad uit die baroktijd werd gebouwd tussen 1699 en 1703. In het midden was een roosterpatroon met een groot plein. Het moest immers een garnizoensstad worden. Errond kwam een dubbele vestingwal met loopgraven en metershoge muren. De stad moest 5500 soldaten kunnen herbergen. Huizen werden gebouwd en ook een kerk. Deze kerk, L’Eglise Royale Saint-Louis bevindt zich op het centrale plein. Kenmerkend ook zijn de rechte straten en de wandelgangen tussen de verschillende verdedigingswallen. De grondwerken werden door 4 infanterieregimenten verwezenlijkt. De creatie ‘ex nihilo’ was een speciaal te graven kanaal naar de Vogezen toe om de roze zandsteen te vervoeren. Deze zandsteen is kenmerkend voor de bouw van Neuf-Brisach en kan je nog steeds bewonderen. Het geheel heeft een octogonale vorm.

Vauban te Neuf Brisach

Neuf-Brisach is nu een rustig stadje met ongeveer 3000 inwoners. Door de specifieke bouw van de fortificaties kan de stad niet uitbreiden en behield ze haar gezellige kleinschaligheid. In 1992 vertrok het laatste garnizoen uit de stad en werd ze een woonstad. In 2008 werd de stad met haar fortificatie Unesco Werelderfgoed.

Je kan het hele jaar door een historische rondleiding volgen. De rondleiding neemt je mee door de stad, langs de wallen en in de fortificaties. De wandeling duurt 90 à 120 minuten en de gids is steevast gekleed in een Vauban-outfit. Je komt met hem door de monumentale Belfortpoort in een klein museum over Vauban. Hier staat ook een enorme maquette van de stad zelf. De gids vertrekt altijd bij het toerismekantoor, 6 Place d’Armes. In de zomer is er ook een toeristisch treintje dat je een rondrit van 30 minuten langs de stadswallen aanbiedt.

In een der kazematten bevindt zich sinds 2018 ook een speciaal museum: MAUSA. Op meer dan 1200 m2 vind je street art en urban art van verschillende kunstenaars, ook van beroemdheden. Er is zelfs een portret van Vauban, gemaakt door een stencilkunstenaar. Soms geven kunstenaars ook een rondleiding. Als toegang voor het museum wordt een kleine vergoeding gevraagd.

MAUSA is de afkorting van Musée d’Art Urbain et de Street Art.

Neuf-Brisach heeft ook genoeg eetgelegenheden om de Franse keuken te proeven. De stad is ook de poort naar zowel Colmar, Vogezen als Elzas met zijn wijngaarden.

L’Isle du Rhin is een stuk natuur, gelegen tussen de twee steden Breisach en Neuf-Brisach, met een vogelreservaat, wandelpaden, camping en eetgelegenheden met mooie panorama’s op de rivier.

www.tourisme-paysrhinbrisach.com

Info: https://www.ferienstrassen.info/gr%C3%BCne-strasse/

Perscontact: A. Senn  senn@breisach.de

Tekst en foto’s: Gust Charrin