De Mullerthal Trail: indrukwekkend wandelparcours in Luxemburg
26648
post-template-default,single,single-post,postid-26648,single-format-standard,bridge-core-3.1.2,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-30.1,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-7.1,vc_responsive
 

De Mullerthal Trail: indrukwekkend wandelparcours in Luxemburg

De Mullerthal Trail: indrukwekkend wandelparcours in Luxemburg

Voor veel Luxemburgers is het Mullerthal nog onontgonnen gebied. Nochtans blijkt het een waar wandelparadijs, ook voor kinderen. Rotsspleten, bossen en zonverlichte valleien wisselen af met wilde waterstroompjes langs de weg. Ze vormen het decor van de zgn. Mullerthal Trail dat je via drie routes door ongeveer 112 kilometer natuur voert. Sinds het wandelgebied voldoet aan de strenge kwaliteitscriteria van de Europese Wandel Vereniging dat hen als ‘Leading Qualitity Trail – Best of Europe’ klasseerde, telde de regio al 130.000 bezoekers. Die komen vooral uit Nederland, dan van ons land en uit Duitsland. Dat laatste is niet zo verwonderlijk wanneer je weet dat er grens aansluitende wandelpaden zijn via de ‘DeLux’-route. Overigens ligt de eerste Duitse stad Bitburg vlakbij. Eén en ander situeert zich op de vroegere Romeinse heirbaan, Lyon via Trier naar Keulen. Wij vertrekken vanaf Berdorf en Altrier.

De Mullerthal Trail telt drie lussen. Elke lus kent zijn eigen karakter. Op route 1 vindt men de veranderingen tussen de landschapselementen, rotsen, bossen en weiden, die typisch zijn voor de streek. Route 2 loopt door het hart van Klein Zwitserland en brengt wandelaars langs spectaculaire rotsformaties die zo uit een film van Indiana Jones of Jurassic Park komen. Route 3 biedt vooral prachtige beekdalen en romantische burchten. Vanuit de diverse vertrekpunten kan men individuele routes en rondwandelingen maken naar gelang wens, tijd en conditie. De 4 Extra Touren vullen de Trail nog eens aan met nog meer interessante wandelpaden. Zelf liepen we een deel van Route 2 en 3, waarbij opviel dat men toch over een zekere fitheid en uithoudingsvermogen moet beschikken. Men omschrijft de Mullerthal Trail immers als een ‘veeleisend’ parcours. Denk aan smalle, steile paden, naast valgevaar, zeker wanneer het nat is.

Klein Zwitserland

IMG_6244De naam Klein Zwitserland werd destijds bedacht door Nederlandse soldaten, zo blijkt, net als de ‘Perenkop’, een grote rots partij. Het loofwoud, naast de dennen vormen een paradijs voor slakken. Het pad loopt over houten vlonders en brugjes tot de ‘Huellee’, een grot waaruit molenstenen werden gebroken. Door het microklimaat gedijt de 15 m hoge Atlantische hulst heel goed. De degelijke signalisatie, geeft de jeugdherbergen + afstand aan, waaruit blijkt dat de Trail voor elk budget iets voorziet. Zelf logeren we in een stijlvol hotel. Maar voorts behoren ook campings of vakantiehuisjes tot de mogelijkheden. Sporen van bewoning vinden we overigens ook op onze tocht. Maar dan uit de jonge steentijd. Af en toe houden we halt om te genieten van het geluid van vogels. Vinkjes oa zo blijkt. Het kabbelend beekje zorgt voor verfrissing. Een bittertje proeven we in de witte klaverzuring of de lievevrouwbedstro, lekker voor op de sla. Achter elke hoek ontstaat wel een tafereeltje. Bij ‘adventure Kohlsheuer’ brengt een pijl ons boven op de rots. Daar genieten we van een fraai uitzicht. Even later volgt een smalle, donkere spelonk, waar we ons mobieltje gebruiken om bij te lichten. Het dal is 2 miljoen jaar geleden gevormd. Onderweg zien we stenen in champignonvorm. Ze werden gebruikt bij rituelen zoals we ze kennen bij dolmen en menhirs. Nochtans is Obelix niet in de buurt. We noteren tevens een 30-tal zeldzame varenssoorten, naast een oerbos met bomen van 6000 jaar oud. De biodiversiteit in het Mullerthal is enorm: van slangensoorten, tot nachtuilen,  het normale wild, amfibieën, maar ook diverse vogelsoorten. Denk aan de zwarte ooievaar en de zilverreiger. Die genieten er van het heldere water en de dikke forellen. Vrij zeldzaam is de waterspreeuw en ja hoor, ook hier is de wolf terug!

Onze gids Gian Marco Bartolini vertelt de volgende dag een mooi verhaal als we ‘Beim Bildgen’, een geklasseerde boom, passeren. Het is zelfs een natuurmonument, die geschat wordt op 1000 jaar. In 1731 zouden er drie broers onder hebben geschuild voor het onweer. Door een blikseminslag waren er twee op slag dood. De overlevende broer heeft er dan een kapelletje,  in de zeven meter dikke eik, geïnstalleerd als dank voor zijn redding. Elke vijftiende augustus passeert er nog een processie.

Ook centrumverantwoordelijke Robi Baden van de ‘Heringer Millen’ kent dergelijke verhalen. Hij verzorgt voor ons een picknick met streekproducten. Daarvan kent de regio een grote verscheidenheid: appelcider, honing, kaas, vlees, likeuren en brandewijnen. De molen was vroeger één van de belangrijkste in de regio en fungeert nu als toeristisch informatiecentrum en testcenter. Hier kan men wandelschoenen, winddichte outdoorkleding en een assortiment verrekijkers, lampjes en andere accessoires gratis uitlenen. Dat wandelt toch even prettiger, zeker bij regenweer hou je het zo warm en droog.

Beaufort

IMG_6459Langs inspirerende watervallen, mooi en wild bosgebied steken we de route twee over naar route drie. En bereiken zo de imposante kasteelruïne van Beaufort, gebouwd in de 12e eeuw op oude Romeinse vesten. Men herkent meteen de diverse stijlelementen o.a. Romaans, Gothisch, tot de Renaissance. Pal erachter bevindt zich het nieuwe renaissancekasteel uit de 17e eeuw. Tot voor zeven jaar terug was het nog bewoond, nu staatseigendom. Te bezoeken  in groep. Eind 19e eeuw was er een conservenfabriek, nadien kleine distillerie van Cassis: de bessenlikeur Cassero. Die wordt intussen elders in de buurt gestookt. Maar proeven kan nog steeds.

Een regio te voet verkennen vraagt tijd, zeker om details op te nemen en de kracht van de natuur te voelen. Wandelen doet men op eigen ritme, maar een goede gids betekent steeds een meerwaarde.  Afhankelijk van de zin, tijd en wandelrichting kan men ook de gewenste eet- en slaaplocatie kiezen. In principe is het raadzaam vooraf informatie hierover op te vragen om uw accommodatie te boeken. Maar vanwege de goede busverbindingen kan men uiteraard de Mullerthal Trail vanaf een vast punt verkennen. Wij kozen voor deze laatste optie.

De Mullerthal Trail is over het algemeen het hele jaar toegankelijk. Sommige hotels zijn alleen maar open tijdens het seizoen, van Pasen tot half november. Sommige restaurants serveren door de week pas ’s avonds. Soms is het raadzaam vooraf te reserveren.

Voor wandelaars is er een Mullerthal Trail Pocketguide, een wandel- en panoramakaart en een suggestiefolder. In de Mullerthal Visit Guide vindt men alle info over cultuur, de sites, sport en natuur.

Ramborn Cider Haff

Naast de onvergelijkbare natuur kent het Mullterthal ook tal van verrukkelijke streekproducten. Eén van de smaakmakers is Cider Ramborn Haff in Born. Die ligt in een gerestaureerde 18e eeuwse boerderij. De zaak is toegankelijk voor geleide bezoeken en degustaties. Men gebruikt er appels van hoogstambomen die tot 120 jaar oud zijn, goed voor 150 variëteiten uit de regio. Meer dan 150 boeren leveren aan. Ze hebben samen wel 100 hectare boomgaarden. De cidrerie haalde 5 medailles in London. Momenteel is Ramborn nog de enigste grote ciderproducent, naast nog een tweetal concullega’s, die echter op een veel kleiner niveau bottelen. Vijf jaar geleden opgestart met zo’n 40.000 flessen, perst men momenteel reeds zo’n 200.000 liter appelsap. Daarnaast is er nu ook 75.000 perensap. Ramborn presenteert intussen 7 verschillende ciders. Deels gelagerd op bourbonvaten. We proeven een mooie balans tussen zoet en zuur. Ramborn gaat goed bij Stiltonkaas, mosselen en met lams, Vooral bij jongeren is cider in trek. Daarom presenteert men nu een eerder hoppige soort in blik. Maar het is toch vooral de traditionele op Engelse wijze geproduceerde cider die het doet. Zeer toegankelijk qua blend door het mooie boeket. Dat weten ze intussen ook in Amerika, Italië, de UK, Finland en Ijsland.

Echternach

Echternach is de oudste stad van Luxemburg, gelegen aan de oostgrens van het groothertogdom. Het is meteen de centrumstad van het Mullerthal en kan als uitvalsbasis dienen voor tal van wandelingen.  De historische oude stad biedt tal van attracties en bezienswaardigheden. Gilles Wunsch, ex-radio presentator toont ons het mooie ‘Petrus en Paulus’-kerkje, dat gebouwd is op een heuvel met Romeinse vesting. Er worden nog maar weinig missen opgedragen. Het gebouw is eerder in gebruik klassieke concerten. Vroeger kwamen er veel pelgrims naar toe. De stenen weenden immers. Wisten zij veel dat dit kwam door de poreuze ijzersteen. Die slorpte al het water op dat bij droogte weer naar buiten kwam.

Het Paleis van de Benedictijnen met tuinen , nu lyceum met internaat, kent ook een heel verhaal. Na de Franse Revolutie werd er een tijd nog porselein in gefabriceerd.

IMG_6281Uiteraard is er de Willibrordus basiliek. De must van elk bezoek aan Echternach. De Engelse monnik Willibrord bouwde onder bescherming van de vrouw van Pepijn van Herstal en haar moeder Irmina van Oeren in de zevende eeuw de abdij met kerk, nu basiliek. In de crypte vindt men zijn graf en de bron. Daar is ook de kapel van de grote Portugese gemeenschap in Echternach, opgedragen aan OLV van Fatima.

Sinds de Middeleeuwen vindt op dinsdag na Pinksteren jaarlijks de bekende springprocessie plaats. De deelnemers zijn aan elkaar vastgemaakt met witte zakdoeken en springen in de maat van de processiepolka . De processie is intussen verkozen tot UNESCO immaterieel erfgoed. De legende gaat dat ‘de lange mens’, een vioolspeler, veroordeeld was tot het schavot. Zijn laatste wens was nog eens op zijn strijkinstrument te spelen. Zo hypnotiseerde hij de omstaanders. Maar Willibrordus wist de mensen te bevrijden van de betovering. Dat was toen een mirakel! Vandaar een processie om dit te gedenken. Andere bronnen verwijzen dan weer naar de loopwijze van epileptici die naar Echternach kwamen om er hun genezing af te smeken. Wie heeft gelijk, wie zal het zeggen ? Jaarlijks zakken zo’n 9000 deelnemers en toeschouwers af naar Echternach, het zijn veelal mensen uit het grensgebied. Er heerst dan steevast een goede stemming want de muziekkapellen zorgen voor ambiance in de stad.

Algemene info: www.mullerthal-trail.lu of www.mullerthal.lu en www.visitluxembourg.com

Wij verbleven in Hotel Eden au Lac (Welness) met restaurant Le Présidence : www.edenaulac.lu – picknick en testcenter: www.mullerthal-millen.lu/heringer-millen (kleding:) – likeur Cassero: www.beaufortcastles.com – Déjeuner: www.opderterrasse-born.lu Diner: www.hotel-au-vieuw-moulin.lu – Cidrerie Ramborn: www.ramborn.com

Perscontact: Lis Lorang  lis.lorang@lft.lu

Tekst en foto’s : Jempi Welkenhuyzen