14 jun Hoe lekker is Luik?
“ Een stad is als een capricieuze vrouw. Ze vraagt tijd om verleid te worden, waarna ze zich volledig bloot geeft. ” (Paulo Coelho)
Ik weet niet of de bekende schrijver Paulo Coelho een culinaire lekkerbek is, maar in zijn zoektocht naar harmonie, zal hij vast de betere plekjes kennen in Brazilië. En dat is wat ik nu net ook van plan ben te doen in Luik. Zoeken naar geluksmomenten in de gastronomie.
Grand Café de la Gare
Dat kan al bij mijn toekomen in het station Liège-Guillemins. Luik beschikt sinds 2009 over een monumentaal station van Santiago Calatrava. Een station met een futuristische architectuur dat in tien jaar tijd werd gebouwd en rechtstreeks bereikbaar is vanaf de snelweg. De architectuur van dit station is uitzonderlijk en het is dan ook mogelijk om het station onder leiding van een gids te bezoeken. Maar er is meer. Wat dacht je van ‘Luikse balletjes’ in het Grand Café de la Gare?
De Luikse balletjes, ook wel “boulet sauce lapin” of “boulet sauce chasseur” genoemd, zijn waarschijnlijk het bekendste Luikse gerecht. Het gerecht bestaat uit een of twee ballen op basis van varkens/kalfsgehakt of varkens/rundergehakt, broodkruim, sjalotjes en peterselie. Tijdens het braden worden Luikse stroop en laurier toegevoegd. Deze saus heet “sauce lapin”, konijnensaus, maar er komt geen konijn aan te pas. De naam komt van de bedenkster, Géraldine Lapin. Dit gerecht is een vaste waarde op de kaart van Luikse brasseries en frietkramen en bekend in heel België. Het wordt traditioneel geserveerd met friet, mayonaise, rauwkost of appelcompote. Zoals bij alle streekgerechten zijn er bijna net zoveel recepten als bereiders, en ieder geeft het gerecht een persoonlijke toets. Maar het is nog wat vroeg voor een lunch. Bij terugkeer misschien.
Erick en Hélène Lamarre, eigenaars van het Luikse restaurant “La Parmentière, openden in Liège-Guillemins hun nieuwe zaak. Grand Café de la Gare kent een oppervlakte van 350 m2 en telt 150 zitplaatsen, uitgebreid in het seizoen, met een elegant terras van 100 zitplaatsen, op het toegangsplein van het station. De zaak heeft een dubbele bestemming, enerzijds een brasserie waar men van een drankje kan genieten, of proeven van een ontbijt of snack, waarbij de krant klaar ligt. En anderzijds is het ook een restaurant met een echte gastronomische bestemming: Erick Lamarre staat voor een vlotte keuken met een Waalse twist. De zaal, luchtig, licht en aangenaam, wordt beheerd door Hélène, geholpen door een efficiënt zaalteam.
Info: Place des Guillemins 122, 4000 Liège – +32 (0)4 222 43 59 – www.grandcafedelagare.be
Préhistomuseum
Van de trein naar de lijn (TEC), dus de bus. Met de auto in amper een dik kwartier rijden. Langs avenues, de Maas, via grauwe en grijze buurten waar je geen gulheid verwacht naar Flémalle. Daar wacht ons het Préhistomuseum. Geen smaakroute zonder een beetje geschiedenis. De oudste geschreven bron dateert uit de vierde eeuw na Christus, waar de Romein Tacitus spreekt over zeer gearomatiseerd eten. Ik proef mede, gekruide rode wijn en dito witte. De witte wijn was destijds aperitief als digestief. Jonge kruidnagel en salie zijn hier niet vreemd aan. Daarna volgt een senza cursus ‘eten vanaf de oertijd tot aan Marie- Antoinette’. Pierre Leclercq gepassioneerd door geschiedenis, kookt en experimenteert, ontwikkelt historische recepten van de meest eenvoudige tot de echt verfijnde, in strikte naleving waar het kan. En dan nog smaakt alles anders, want vroeger werd er niet gekweekt, wat een andere smaakervaring nalaat. Ik ga voor een varkensgerecht, met honing, koriander, munt en oregano. Dan volgt een Catalaans gerecht uit de 14e eeuw: parelhoen, met zoet- zure saus. De Prins bisschoppelijke combinatie van zalm in een soort vinaigrette situeert zich in de 16e eeuw. En eindigen doe ik in Versailles 18e eeuw met gepaneerde varkensoren in een saus van kalfsbouillon en mosterd. Blijkbaar kende men in Zuid-Europa ook al tomaten, want die doen hier hun intrede op de schotel. Een crème Anglaise taartje kan er als toetje nog net bij.
Sinds februari 2016 is de Préhistosite van Flémalle een museum van 30 hectare, midden in het bos, bij de grot van Ramioul (beschermde site). Dit museum is het grootste in zijn soort over de prehistorie in Europa. Men biedt twaalf praktische workshops aan naast twee bijzondere permanente tentoonstellingen over natuur, erfgoed en wetenschap. En verder zijn er een mammoetspeelplein, een leuke museumwinkel, acht kilometer wandelpaden in het bos en een onderzoekscentrum. De chef plant nog 3 ovens en een kleine moes- en kruidentuin in te richten op korte termijn.
Info : 128, rue de la Grotte – 4400 Flémalle – Liège – +32 (0)4 275 49 75 – info@prehisto.museum – http://www.prehisto.museum/?lang=nl
Domaine Septem Triones
Chocolatier Galler in zijn wijngaard
Een half uurtje rijden brengt me naar Vaux-sous-Chèvremont. Daar ligt de wijngaard van Jean Galler. De naam doet meteen een belletje rinkelen. Galler van de chocolade? Inderdaad, sinds 2009 dus ook wijnboer. Omdat het bijna de noordelijkste wijngaard is in het Luikse verwijst de naam van de gaard naar het sterrenteken van de Grote Beer: Septem Triones. De biodynamische wijngaard telt voorlopig 1 Ha en is ideaal gelegen op een helling, “la Haie du Loup” (de wolvenhaag). Op het domein en in de omgeving vindt u schapen, koeien, dassen, hazen en vossen en de biodiversiteit wordt nog eens aangevuld met bijenkorven en nestkastjes. Momenteel telt de gaard zo’n 3000 stokken, maar om het een beetje rendabel te maken zou Galler dat moeten verdrievoudigen. Logisch als je weet dat er momenteel slechts een 800 à 1000 flessen worden gebotteld in een goed wijnjaar. De terroir bestaat uit broze leisteen en ik noteer Chardonnay, Pinot Noir, Syrah, Cabernet Sauvignon en nog tal van andere druivensoorten. Momenteel vult Galler de Sylvaner af, maar ik degusteer een Pinot Blanc 2015, waarvan er slechts 44 flessen zijn wegens een slecht oogstjaar. Ik proef een mooie mineraliteit, puurheid met een frisse afdronk. Daarna wordt een rode millesime Gamay ontkurkt. Kers in de neus. Maar omdat Galler eigenlijk een chocolatier is, wil ik weten welke van zijn pralines nu het best bij zijn wijn passen. De rode gamay doorstaat een smaaktest, waarbij de melkchocolade met gegrilde amandel wel lekker is. Een Cabernet-Franc nadien combineer ik met ganache en vanille. Interessant bezoek.
Info: Rue des Anglais, 30c – 4051 CHAUDFONTAINE – www.septemtriones.be – info@septemtriones.be – Contact: Mv. Justine GALLER, +32 (0)4 266 05 15 – +32 (0)494 90 75 50
La Légia
Stadswijngaard
Van een heel andere aard is het wijndomein Domaine Les Coteaux de la Légia in Ans. Noem het een stadswijngaard op vijf minuten van het centrum in Luik gerund door een coöperatie. Je voelt hier een soort van microklimaat omdat de aanwezigheid van de stad altijd iets warmer is. Salvatore Carvona leidt me rond. Les Coteaux de la Légia kent amper een oppervlakte van een kwart hectare met 1200 wijnstokken. Alles is hier nog handwerk. Dit domein heeft een rijke geschiedenis. Het is ingeplant op de gronden van de voormalige Zusters van Voorzienigheid. Met in de leisteenbodem een mysterieuze grot en de ondergrondse gangen van de Légia, een ondergrondse rivier welke in de 16e eeuw de molens aandreef. Carvona heeft pinot gris en – noir staan, naast auxerrois en gewürtzstraminer. De pinot noir en de merlot krijgen eiken vat.
Info: Rue Haute, 45 – 4430 Ans – www.lescoteauxdelalegia.be, – carvonabarth@hotmail.com – Contact: M. Salvatore CARVONA, +32 (0)478 57 80 20
Er zijn nog meer bevlogen wijnbouwers. De meeste zijn goede amateurs. Je vindt de meesten ervan in het boekje van de 4 Smaaktroutes, dat in het Nederlands verkrijgbaar is via www.liegetourisme.be
Le Thème
Ik zet koers richting de stad en maak me klaar voor een thema avond tafelen in ‘Le thème’. Gelukkig werd ik hiervoor getipt door Michael Mathot want dit restaurant ligt in een zgn. impasse. Dat zijn kleine doodlopende straatjes waarvan het oude Luik er tal van telt. In dit geval ‘Impasse de la couronne’. De thema-avonden blijken wijd bekend! Elk jaar krijgt het restaurant een nieuw decor met bijpassend menu. In 2013 ontving Mrs Peel haar gasten met bekende bolhoed en lederen laarzen. So sixties! Dit jaar is het thema “1922, glamour en smokkelarij”. Dat wordt dus genieten van een heerlijke diner met de beste wijnen. Logisch, de compagnon van de eigenaar is namelijk sommelier. Een idee? De Côte de Gascogne Colombard en de Catalonie Roussillon Domaine de Schistes smaakten mij perfect bij de acht gangen, waarvan ik u de namen van de gerechten bespaar.
Info: Impasse de la Couronne 9, 4000 Luik – +32 (0)4 222 02 02 – (0)496 51 78 87 – http://www.letheme.com
Hotel Ramada Plaza
Slapen doe ik twee keer in Ramada Plaza. Dit stijlvolle standaardhotel is gevestigd in een voormalig klooster uit de 17e eeuw. Het ligt vlak bij de Maas en op 1,8 km van de Sint-Pauluskathedraal van Luik. Mijn kamer kijkt uit op de kade, maar ik hoor absoluut geen verkeer. De kamer is voorzien van airconditioning, beschikt over gratis wifi, een flatscreen -tv en koffie- en theebenodigdheden. Naar verluidt ontvangen de kamers uit de hoogste categorie je met wijn en chocolade. De familiekamers zijn uitgerust met een slaapbank. Het continentale ontbijtbuffet is gratis, en in de elegante loungebar met terras kun je genieten van een uitgebreide koffiekaart. Verder beschikt het hotel over een fitnesscentrum, 6 vergaderzalen, een wasserij en parkeergelegenheid.
Info Quai St Léonard 36, 4000 Liège – +32 (0)4 228 81 11 – http://fr.ramadaplaza-liege.com
Bezoek aan Luik met gids
Het ontbijt skip ik grotendeels, wegens nog geen honger na de copieuze menu in ‘Le Thème’. Een kop sterke koffie krijgt me klaarwakker. Op weg met gids Yvette Hebbinckuys naar Rue du Carré en En Neuvice. In de buurt het voormalig 16e eeuwse Vleeshuis in Maaslandse stijl, waar nu de provinciale toeristische federatie is gehuisvest, liggen de alleraardigste restaurantjes. Denk aan Bistrot d’Enface, oftewel Lyon à Liège. Bekend voor zijn entrecôte met kaas van Herve of een ‘Café Liegeois. Hier dronk men afgelopen jaar overigens de beste Luikse koffie.
Luikse koffie is een koud dessert op basis van licht gezoete koffie, roomijs met koffiesmaak en slagroom. Een stukje geschiedenis: tijdens de Eerste Wereldoorlog was de slag om de forten van Luik een belangrijke periode voor de geallieerden. Hoewel Luik viel, zorgde de felle strijd van het Belgische leger bij de forten voor een grote belangstelling voor Luik. De stad mocht dan ook het Legioen van Eer van Frankrijk ontvangen. In Parijs werd de Weense koffie, een verwijzing naar de vijand, omgedoopt tot Luikse koffie
Er is ’ Chez Nathalie’ en de trendy espressobar L’Angle d’Or! In de Rue de la Boucherie opende recent B&B Chez Mamy, oftewel bagels op bed in het hartje van Luik. Redelijke prijs, dieren toegelaten. Iets verder op Mom’s Pop Up in de Rue du Pont. 26 mama’s die zich samen hebben verenigd in een clubje dat zowat alles wat vrouwen kunnen gebruiken in één winkeltje stoppen. Van pyjama’s, tot handtassen, juwelen, accessoires. Een tip? Vraag je het boekje ‘Shop’In Design’ aan. Handig in pocketformaat en drietalig. Ik neem een doorsteekje dat amper een halve meter breed is om in Neuvice uit te komen. Dit is het oudste winkel- wandelstraatje in Luik centrum, want dateert al uit de 12e eeuw. Het verbindt Place du Marché met Pont des Arches. Dit straatje is een voorbeeld van hoe je met kleine, lokale artisanale initiatieven aan ‘commerce’ kunt doen: slow food en design, Spaanse producten, een sapjesbar waar je veganistisch kunt smullen, koffie- en theehuis, een chocolaterie en vooral publieke terrassen pal in de straat. Proef zeker de typische boudin blanc bij Slagerij Colson! Witte pens met bieslook en sjalot. Maar eigenlijk is het met marjolein, heb ik me laten vertellen. Wie in het hart van de stad wil slapen tip ik Hotel Neuvice, drie sterren, zeker waard qua service en prijs.
En Simenon heeft hier ooit rond gehangen, zo bewijst een bord iets verderop aan een gevel. Op de Place du Marché met zijn Perron, het vrijheidsstandbeeld van de vurige stede, tal van brasseries en restaurants waarbij me “As Ouhès” bij blijft wegens zijn lokale specialiteiten. Denk aan de uiensoep van het huis, de Bouletten, de typische Luikse salade, konijn etc. Deze gerechten worden aangevuld met een Franse kaart. Omdat het nog te vroeg is maar een klein hongertje knaagt steek ik door naar de Rue des Mineurs voor een wafeltje, ‘une Gaufrette Saperlipopette’ (foto bovenaan). Wat staat voor ‘verdomd lekker’! En dat geldt voor alles wat er uit dit winkeltje komt. La Poupette staat voor het Luiks wafeltje, verwijzend naar een honingraat. Het recept met vanille of kaneel stamt al van de 13e eeuw, bereid met deeg dat met gist is gefermenteerd, zoals een jachtwafel, maar dan met parelsuiker. De Luikse wafel heeft traditioneel geen hoeken en wordt warm gegeten, wanneer deze bij ambulante kraampjes wordt geserveerd. Vers gebakken op grootmoeders wijze kun je er niet aan weerstaan. Zo ook niet aan de suikersoesjes, de stapels flensjes, bereid terwijl ik er bij sta. Logisch dat dit één van de populairste hotspots in town is! Aan de overkant is men nu een bakkerij begonnen waar je je brood kunt zien gebakken worden als je wat geluk hebt. Ik loop rechtdoor, richting het Museum van het Waalse leven. Mijn aandacht wordt getrokken door een pand van een coöperatieve aan de Rue du Palais: La Chocolateria, koffiebar met huisgemaakte patisserie en een groot hart voor alles wat met chocolade te maken heeft. In de ‘chocolathèque’ tabletten uit Vietnam, Madagascar Equator, Taza. Dit zijn momenten die me goed doen… Luikenaars zijn duidelijk genieters.
Info: Rue de la Goffe 8, 4000 Luik – +32 (0)4 223 15 84 – http://www.lebistrotdenface.be/
Rue des Mineurs 7, 4000 Luik – +32 (0)4 222 37 13 / Rue du Palais 3, 4000 Luik – +32 (0)4 2321099
Museum van het Waalse leven
In het mooie binnenplein van het voormalig Minderbroeders klooster is nu een museum gehuisvest. Daar aan de Rue des Mineurs ligt l’Espece Saveurs, een zgn. E.F.T. –project dat als doel heeft mensen te reïntegreren in de samenleving via tewerkstelling. Men kookt er met lokale ingrediënten streekgerechten. Het is een prachtige verdoken terras in de gaanderijen die de vzw Work-Inn openhoudt tijdens de museumuren. Je kunt er lekker en vooral rustig tafelen. Een bezoek aan het museum nadien vertelt je alles over de Waalse folklore.
Ik loop de straat uit richting de indrukwekkende Montagne de Bueren, goed voor 600 trappen. Maar vlak voor de trappen sla ik links het steegje in op zoek naar Brouwerij Curtius. Curtius is het bekendste bier in Luik. In de microbrouwerij krijg ik een kleine cursus zythologie en ontdek dat de tarwe en gerst uit Haspengouw, hop uit de VS, Elzas en Nieuw Zeeland, de langzame gisting een licht bitter bier geeft met een ‘onbewuste nuance van abrikoos’. Goed voor goud op het bier-WK! Naast Curtius is er nog een soort Stout, de Black en de Torpah. Lekker bij gebak, zeker bij brownies. Op donderdag, vrijdag en het weekend serveert men een lunch en één keer per maand is er een brunch.
Info: Impasse des Ursulines 14-24 4000 Luik – +32 (0)42 266 06 92
Dan wordt het klimmen naar de boventerrassen van de stad: les coteaux, waar de tuinen van o.a. de Teutoonse Ridders en de Miniemen ons wachten. Veganisten komen hier aan trek want er staan tal van eetbare planten en kruiden. Ik ontdek citroenmelisse, hondsdraf, vlierbloemen, rozemarijn, bessen en fruitbomen. Yvette heeft een printje voor me bij: een receptje voor spiesjes van rozemarijn met abrikozen of ik kan gaan voor een Luikse sla. ‘Dat gaan we thuis een proberen,’ knipoog ik, me bewust zijnde dat ze mijn kookkunst duidelijk overschat. Bij het dalen ontdek ik een bak met eetbare kruiden, tomaatjes en aardappelen. Het blijkt een project van ‘Les Incroyables Comestibles’ te zijn. Een groep korte keten liefhebbers die in hun buurt bakken plaatsen waar je dan kunt planten en oogsten.
Het Paleis van de Prins-bisschoppen van Luik
Het paleis van de Prins-bisschoppen van Luik bevindt zich op een boogscheut want op Place Saint-Lambert. Het huidige paleis werd in de 16e eeuw herbouwd op initiatief van kardinaal Everhard van der Marck, op de plek van het vroegere gebouw dat was verwoest tijdens de plunderingen van Karel de Stoute. De nieuwe neogotische vleugel, het provinciaal paleis, werd tussen 1849 en 1853 gebouwd. Het provinciebestuur en de rechtbank zijn er gehuisvest.
De Koninklijke Waalse Opera
De Koninklijke Waalse Opera werd gebouwd in 1820 en is onlangs grondig gerenoveerd en uitgebreid. Hierdoor is een ware muziektempel ontstaan met circa 1030 comfortabele zitplaatsen, een geweldig podium en een van de beste voorzieningen en apparatuur ter wereld! De Koninklijke Waalse Opera behoort tot de top in de uitvoering van Rossini, Bellini, Donizetti of Wagner en trekt een groot publiek, waaronder naast Belgen ook Duitsers, Nederlanders en Fransen. Geloof het of niet maar ook hier kun je zeer lekker tafelen.
Info: Place de l’Opéra, 4000 Liège – Tel. + 32 (0)4 221 47 22 – www.operaliege.be
Cité Miroir
Ik laat me leiden naar Place Xavier Neujean, waar je elke tweede en vierde donderdag van de maand naar een marktje kunt van lokale boeren en verenigingen die een alternatief willen bieden op het vlak van voeding. Het zijn de zgn. ‘Compagnons de terre, die het ecosysteem respecteren en voor duurzame land- of tuinbouw gaan. Kortom, je leert er ‘anders en gezonder eten’. Ik savoureer een frisse spinazie smoothie, de nieuwste trend voor deze zomer.
De markt is het decor voor de Cité Miroir. Die is gebouwd op de plek van het vroegere zwembad La Sauvenière waarbij het de bouwkundige uitdaging was om de twee baden te behouden. Cité Miroir is een cultureel centrum voor vrijdenkers die zich permanent in vraag stellen, zo blijkt. Een bibliotheek en niet in het minst de cafetaria zorgt voor interessante ontmoetingen, heet het. Het is een ruimte uit de 21e eeuw waarin via het verleden over het heden en de toekomst wordt gesproken. Naast de tijdelijke tentoonstellingen zijn er twee permanente tentoonstellingen:
“ Dat nooit meer!”, de nieuwe tentoonstelling van Les Territoires de la Mémoire: een indrukwekkende en ontroerende kijk op de nazi kampen en “ Tussen mijngangen en hoogovens”. Deze tentoonstelling gaat voornamelijk over de maatschappelijke strijd in la Cité Ardente. Ook worden er diverse activiteiten zoals theatervoorstellingen, documentaires en lezingen georganiseerd.
Info: Place Xavier-Neujean 22, 4000 Liège – +32 (0)4 230 70 50 – http://www.citemiroir.be/nl
BeerLovers’ Café
Luik wil graag worden erkend als dé stad van de bierliefhebbers. Daarom hebben de stad en een collectief van brouwers, verdelers en organisatoren een label bedacht: ‘Beerlovers’. Hier kun je 250 diverse biersoorten van het vat of op fles proeven. In de aanpalende shop verkopen ze r dan nog eens zo’n 750 soorten. Even ontspannen bij wat casual food.
Info: Rue de la Violette 9, 4000 Luik – +32 (0)4 221 39 77 – http://beer-lovers.be
La Maison du Péket
Maison du Péket
Jenever heet in het Waals péket. Omdat ik zuinig ben gebleven bij BeerLovers, wip ik nog even vlug aan bij buur La Maison du Péket. Péket staat voor pikante graanjenever van 30 graden alcohol. Maar tussen de 250 verschillende soorten noteer ik tal van fruit- en andere smaken, zoals framboos, meloen, perzik, coco’s… De specialiteit van het huis blijkt de citroenjenever. Naast de ‘peketterie’ is er nog een discoclub en een restaurant. De inwendige mens gromt. Maar er is afgesproken dat ik naar Maccheroni ga. En dus neem ik afscheid van mijn gids en bedank haar voor de goede zorgen.
“Trattoria Maccheroni”
De eigenaar van Trattoria Maccheroni heeft Italië in zijn bloed zitten. Het restaurant heeft een gezellige en authentieke sfeer, net als de hartelijke en gastvrije chef-kok. De gerechten worden bij voorkeur bereid met lokale ingrediënten. Op de wijnkaart staan tal van heerlijke wijnen die uitstekend passen bij de eerlijke Italiaanse specialiteiten. De must van het huis blijkt ‘Pasta Homard’. De gezellige Trattoria Maccheroni heeft een klassiek interieur met open keuken.
Info: 95, Féronstrée, 4000 Luik – +32 (0)4 223 63 00
“Fromagerie du Vieux Moulin”
Een half uurtje rijden van Luik brengt me in het land van Herve. Hier produceert men de ‘Rommedoe’ of Hervekaas. Hervekaas is een kaas uit de regio Entre-Vesdre-et-Meuse en dankt zijn naam aan de belangrijkste stad van de regio het Land van Herve. Deze kaas wordt al sinds de 15e eeuw gemaakt op de boerderijen in de bosrijke streken van het Land van Herve. Van de 500 boerderijen waar in 1950 Hervekaas werd geproduceerd, zijn er nu nog maar twee over. Fromagerie du Vieux Moulin is de laatste die Hervekaas bereid wordt op basis van rauwe melk. Goed voor 8 procent in de markt. 1 Ton is goed voor 5000 kaasjes. Het kleine bedrijf beschikt daarom over een assortiment van een tiental kazen (zoet, kruidig, biologisch…), maar ook de romige kwark, boter of Gouda, met inachtneming van oude tradities en huidige veiligheidseisen. Zo ligt de eco – energetische kaasmakerij nog steeds ondergronds en creëert men het vroegere keldereffect via een specifieke wand. Het heeft als enige de titel “Sentinelle” van Slow Food gekregen. En ook chef Roger Simul kiest voor traditie, dus voor Vieux Moulin. Philippe en Madeleine Paulinard werken dan wel met het hart op de juiste plaats, zij verkopen ook aan Carrefour en Intermarché. Het moet leefbaar blijven.
Info: Crèmerie du Vieux Moulin (rue de Herve 169 in Battice) Sur la Commune, 14 – 4651 HERVE (Battice) – www.fromagerie-du-vieux-moulin.be – fromagerieduvieuxmoulin@hotmail.com – Contact: Madeleine HANSSEN – +32 (0)87 67 42 86
Chocolaterie van Jean-Philippe Darcis
La chocolaterie Darcis
Omdat de provincie Luik vier smaakroutes promoot: wijn, bier, kaas en chocolade zet ik koers naar Verviers. In juli 2016 werd daar ‘La Chocolaterie’ geopend, van de beroemde Luikse chocolatier Jean-Philippe Darcis. Een groot complex van 2800 m2 volledig in het teken van de chocolade, van makaron tot gebak. Een project van betekenis waarvoor een gebouw van vier verdiepingen werd neergezet, met een ruimte voor de productie van chocolade, makarons en gebak, een winkel en een proeverij op de begane grond met zuidelijk gelegen terras en een interactief museum, waarin wordt verteld over de geschiedenis van de chocolade en de productie ervan. Tot slot is er nog de Académie Darcis, waar particulieren en banketbakkers workshops volgen, onder leiding van Jean-Philippe Darcis of andere bekende chefs uit de hele wereld.
Info: Esplanade de la Grâce, 1 – 4800 Verviers – info@darcis.com – http://darcis.com/chocolaterie
Ik pauzeer even op het loungeterras van het Van Der Valk hotel waar een zeer attente sales -manager Michel Pauquet me opmerkt en me een stick met alle info van het hotel laat geworden.
Info: Rue de la Station 4 4800 Verviers of www.hotelverviers.be
L’Air de Rien
Dineren bij L’Air de Rien is als een reis boordevol emoties en ervaringen. De reis begint al wanneer je de kleuren en geuren van het gerecht in je opneemt. Je proeft de aandacht die de selfmade chef-kok aan zijn gerechten besteedt, de harmonie in zijn smaken. Zijn inspiratie haalt hij uit de natuur. Hij neemt zijn gasten mee op zijn reis, door middel van een menu boordevol proeverijen en ontdekkingen. Genieten staat centraal van begin tot eind, wat ervoor zorgt dat deze reis een blijvende herinnering nalaat. In 2016 kreeg L’Air de Rien een waardering van 16/20 in de beroemde gids Gault&Millau.
Info: Chemin de la Xhavée 23 – 4130 Fontin – +32 4 225 26 24 – https://www.lairderien.be/nl/
Algemene info: www.ouftitourisme.be The Unexpected Destination Caroline Cassaro en Catherine Delfosse , +32 (0)4 237 95 32 of incoming@liegetourisme.be
Perscontact: Sylvie Versweyveld Vertegenwoordiging Vlaanderen – Représentation Flandre Persassistente – Attachée de presse Wallonië-België Toerisme (WBT vzw) – Wallonie-Belgique Tourisme (WBT asbl) Bâtiment Espace Wallonie Grasmarkt 25 Rue du Marché aux Herbes – 1000 Brussel Tel : +32 2 899 04 72 of via e-mail: sylvie.versweyveld@walloniebelgietoerisme.be
Auteur: Jempi Welkenhuyzen