20 mei Studiebezoek Gent
Op zaterdag 20 mei 2017 was BFTP te gast in de Arteveldestad. Collega Robert Declerck had samen met de Dienst voor Toerisme, de “Bootjes van Gent”, het koffie- en chocoladehuis Chocolato en de Holy Food Market een boeiend en gevarieerd dagprogramma samengesteld.
Gent de authentieke stad
In het gezellige kader van koffie- en chocoladehuis Chocolato, lichtte Annelies Storms, schepen van toerisme Gent, een tipje van de toeristische sluier op. De stad kent met zijn kwart miljoen inwoners, meer dan één miljoen bezoekers per jaar. Een toeristische topper dus. Maar met een bezoekersaantal van vier maal het aantal inwoners, lijkt ook een limiet bereikt te zijn om het toerisme voor de Gentenaars beheersbaar en de stad leefbaar te houden. Spreiding over de hele stad en over het hele jaar lijkt de boodschap te zijn om het voor zowel inwoners als bezoekers zo aangenaam mogelijk te houden. Aan afwisseling in ieder geval geen gebrek, er is voor elk wat wils: twintig top musea, drie authentieke begijnhoven, een historische binnenstad met een rijk architecturaal patrimonium en met als top of the bill Het Lam Gods van de gebroeders Van Eyck, in de Sint-Baafskathedraal. 2020 wordt trouwens het Van Eyckjaar! Je vindt in Gent wellicht ook de grootste (35 ha) voetgangerszone van België. Verder: 650 bars, 275 restaurants, 36 hotels en tal van speciaalzaken.
Van boon tot praline
Zo’n speciaalzaak is beslist het koffie- en chocoladehuis Chocolato op de Sint-Michielshelling 7. Een ideale plek om de dag te beginnen. Je kan er ontbijten bij een geurige kop koffie of chocolademelk waarbij je kan kiezen uit verschillende smaken. Zeg niet zomaar chocolade tegen chocolade, evenmin als koffie tegen wat naar koffie ruikt. Chocolatier Dimitry Blocken ontsluierde voor ons het geheim van verschillende soorten chocolade. Het begint al bij de origine van de cacaoboon, al of niet in mengeling. Hoe ruwer de chocolade hoe aardser de smaak. “Hoe komt het dat ons landje excelleert in pralines en chocolade?”. Omdat we aan de spits staan qua ervaring en finesses.
Bij Chocolato kan je proeven van allerlei chocoladelekkernijen. Pralines met een smaakje limoen, sinaas, aardbei of met een vulling cuberdon, gandaham, waterkers, … je kiest maar. Zelfs pralines met insecten kunnen: sprinkhanen en meelwormen geven door hun nootachtige smaak een verfijnde smaak aan de praline. En speciaal voor Gent, is er het Gentse draakje.
Mocht je zelf aan de slag willen gaan dan kan je intekenen voor een workshop waar je ingewijd wordt in het chocoladeproces van boon tot praline.
Graffiti
Dat er voor elk wat wils in Gent te rapen valt, bewijst ook de graffiti wandeling doorheen de stad. Eerder op wat verborgen plekken sta je in bewondering of verwondering voor vaak grootse muurschilderingen. De wandeling – je onderneemt die best met een gids – brengt je in straten en steegjes waar je anders als toerist nooit voorbij zou komen. Wat begon als een ‘tag’, een summiere krabbel om je territorium af te bakenen, groeide uit tot verrassende straatkunst.
In ieder geval wordt de artistieke waarde van graffiti niet meer in twijfel getrokken, dat bleek althans uit de commentaar van onze gids. De graffitiploeg van ECO-Werkhuis organiseert en adviseert verschillende projecten waarbij ook internationale kunstenaars aan het werk zijn. Maar ook een team van verwijderaars staat klaar om ongewenste graffiti van muren weg te halen.
Een kleine honderd grote graffiti zijn reeds in kaart gebracht met een summiere uitleg (zie www.sorrynotsorry.gent ). Zelfs een graffito-versie van Het Lam Gods ontbreekt niet. Het Werregarenstraatje (ook graffitistraatje genoemd) springt daar nog eens uit omdat het voortdurend van uitzicht verandert. Straatkunstenaars mogen hier onbeperkt hun kleurrijke lusten botvieren.
Het resultaat is een leuke verfraaiing van de stad maar ook soms een confrontatie met de minder mooie kantjes van mens en maatschappij.
Een bewijs dat Gent zijn authentiek, rebels karakter heeft weten te behouden.
“GENT COMPLEET” met de “BOOTJES VAN GENT”
De boottocht ‘GENT COMPLEET’ ofte de lange boottocht van anderhalf uur met ‘de bootjes van Gent’ is kijken vanuit kikvorsperspectief, voor de verandering eens van op het water, samen met de zwanen, kijken naar de vele statige huizen in alle stijlen, getuigen uit vele eeuwen geleden of van recente datum, terwijl op de kaaien en in de stad er een drukte heerst als in een mierennest met 72.000 studenten en niet te tellen toeristen en stedelingen.
Met een boottocht glijdt men langs de uítstekende (restaurant)terrassen, delen van de stadsomwalling, langs aangemeerde bootjes, met groen begroeide partijen die rust brengen. Op de oevers zie je beelden van Walter Ce Buck; tussendoor papieren vogeltjes in de bomen, die verwijzen naar Maurice Maeterlinck zijn ‘ L’Oiseau Bleu’. Hij kreeg in 1916 de Nobelprijs voor literatuur, ook al schreef ie in Vlaanderen in het Frans. Ook zie je de boekenstalletjes op de kaai, met een knipoog naar Parijs; de salons de thé in de tuinen van de herenhuizen hoger op de oevers en nog veel meer.
Tussen de gebouwen door zie je het belfort, uitdrukking van macht, vrijheid en rijkdom. Je vindt ze uitsluitend in Vlaanderen en ook op de lijst van UNESCO. Bovenop prijkt een draak. Bij de chocolatier smelt die draak op je tong.
De boekentoren steekt met zijn 64 m of 28 verdiepingen, ver boven de stad. Henri van de Velde zelf was de bedenker om 3 miljoen boeken onder te brengen. Op de top was er een waterreservoir. De Duitsers plaatsten er in WO II een afweergeschut op om vliegtuigen af te schieten. Na de oorlog explodeerden ze de boel en het water sijpelde in de toren.
Men bewondert de architecturale, historische fazen van de trapgevels uit de middeleeuwen, die zich spiegelen in de Leie, de gildehuizen op de Graslei, romaanse gevels, over classicistische, renaissance, barok ja zelfs tot Art Nouveau en graffiti-kunst van vandaag, gerestaureerd en niet, afhankelijk van de periodes van welvaart of verval. De Engelse wol speelde hier de hoofdrol voor tewerkstelling en welvaart, maar evenzeer de jaloezie van Frankrijk, om ook een vinger in de pap te krijgen in het ‘Manchester van het Noorden’.
De 40 rijke koopluifamilies bakten liever warme broodjes met de koning van Frankrijk dan met de graaf van Vlaanderen. Jacob Van Artevelde, zelf lakenkoopman, nam het op tegen de Fransen. Hij wint de strijd, maar wordt toch vermoord. Hij was de bemiddelaar om Edward III tot koning van Frankrijk te laten kronen op de Vrijdagmarkt, jawel in Gent. Nu kijkt hij vanuit de hoogte midden op die Vrijdagmarkt.
Ook met de keizer Karel V, in Gent? of Eeklo? geboren en in Mechelen opgevoed door tante Margaretha, krijgen de Gentenaars het aan de stok, omdat ze de hoge belastingen niet wilden betalen. Toch moeten ze de duimen legen tegen de overmacht. Gevolg; de klok Roeland, symbool van onafhankelijkheid, wordt uit het belfort weggehaald, de St.-Baafsabdij en de poorten worden afgebroken en als klap op de vuurpijl moeten de notabelen met de strop om de hals in een boetekleed voor de keizer knielen. Dwarsliggers waren ze, de Gentenaars, de stropdragers; Gent de Arteveldestad.
Toen de Fransen de invoer van Engelse wol konden verhinderen, betekende dat werkloosheid, derven van belastingen, stilleggen van de bouwvoornemens van de stad.
Vlas was dan een surrogaat, maar door het roten ervan werd de Leie zwaar vervuild en ook mede door de stank sprak men van de galgenrivier.
Lieven Bauwens ging de knowhow van de machines in Engeland wegpikken en luidde meteen de Industriële Revolutie in Gent in: hard labeur, karig loon en vele misbruiken. Als dank kreeg hij er een standbeeld voor. Dat verklaart dan ook, dat Anseele in Gent actief werd, dat de Roden de plak zwaaiden, de socialistische vakbonden opkwamen voor hun rechten, dat de socialistische Werknemersvereniging Bond Moyson voor de arbeiders werd opgericht, dat de Vooruit werd gebouwd. Ze zijn nog altijd een opmerkelijk gezicht in de stad en ook de vierkante schoorstenen boven de fabrieksgebouwen, die verwijzen naar de industrie met stoommachines. Niet te verwonderen, dat De Gruyter de componist was van de ‘Internationale’-hymne.
In betere tijden krioelde het in de Leie van zoveel vis, dat men er waterzooi mee maakte. Ze werd bekend tot ver buiten de grenzen, vandaag nog; alleen is de vis vervangen door de kip en even lekker; zegt men.
Het “Bootje van Gent” glijdt langs het Steen, nog intact zoals het was in de middeleeuwen, de verdedigingsburcht van de machtzuchtige Filips van den Elzas. Hij was hier ook, om voor twee kruistochten krijgers te ronselen. Wel sliep hij liever in de St.-Pietersabdij; daar kreeg iedereen zeven liter wijn per dag.
Een verrassend mooi gezicht aan de St.-Michielsbrug zijn de drie kerken op één lijn: de St.-Niklaas- en St.-Baafskerk en het belfort. Dan is er nog de splinternieuwe bibliotheek. Je raakt niet uitgekeken…
“WEES GEGROET” in de “HOLY FOOD MARKET”
Eerder bezocht BFTP al een kleinschalig project waar de Sint-Martinuskerk in Ronse omgebouwd werd tot een gezellige ruimte voor restaurants en voedingswinkels. De Holy Food Market In Gent is ruimer van opzet en na enkele succesrijke maanden denkt men reeds aan uitbreiden op de verdieping.
In de 16 zijkapellen van de Baudelokapel aan de Ottogracht wordt het eten in een kookhoekje bereid en in het schip kan je zowel zittend als staand degusteren. .
Waar het altaar stond is nu de Beer Craft Bar met een keuze uit 40 biersoorten.
In de Taberna Lisboa serveert men Portugese tapas.
Hot dogs met champagne of hamburgers met cocktails zijn zonder zonden bij Frank & Brut.
De Karnivoor is een hemel op aarde voor vleeseters.
Bij Cuberdon Darcis bega je een zoete zonde.
Pizza’s van lovine’s leiden je in bekoring.
Bij HOS-T krijgen de gerechten een goddelijke make-over en worden als hosties gepresenteerd.
http://www.visitgent.be – visit@stad.gent
http://chocolato.be
http://www.debootjesvangent.be
http://holyfoodmarket.be
Teksten: Chris Vercruysse & Marcel Wittemans
Foto’s: Chris Vercruysse, Yves Verfaillie en Hélène Peeters-Saenen