Expo België- Argentinië: Trans-Atlantische modernismen, 1910-1958
52279
post-template-default,single,single-post,postid-52279,single-format-standard,bridge-core-3.1.2,qode-page-transition-enabled,ajax_fade,page_not_loaded,,qode-child-theme-ver-1.0.0,qode-theme-ver-30.1,qode-theme-bridge,qode_header_in_grid,wpb-js-composer js-comp-ver-7.1,vc_responsive
 

Expo België- Argentinië: Trans-Atlantische modernismen, 1910-1958

Expo België- Argentinië: Trans-Atlantische modernismen, 1910-1958

De beste modernisten in Mu.ZEE

Wist je dat Oostende een zusterstad heeft in Argentinië? In 1908 werd,  op 333 kilometer ten zuiden van Buenos Aires, de stad Ostende gesticht. Dat gebeurde door Fernando Robette en Augustin Poli. Zij lieten zich inspireren door ene Pedro Luno, die tal van Baskische families overhaalde om te emigreren naar Zuid-Amerika. Ook uit ons land staken in totaal 24.000 mensen de oceaan over.  Argentinië was destijds een vrij welvarend land. De Europeanen werden uitgenodigd om er agrarische kolonistische projecten op te zetten. Robette en Poli kochten veertien vierkante kilometer grond aan zee  en probeerden er een florerende badplaats van te maken met lanen, paviljoenen, villa’s, zelfs een hotel, volledig naar Europese normen. Door een tekort aan financiële middelen en ook door de zandstormen functioneerde één en ander niet zoals verwacht.  Maar kijk, het hotel is vandaag nog steeds een residentie voor kunstenaars. De afstand tussen Oostende en Ostende bedraagt net 11.416,47 kilometer. Er zijn ginds nog tal van straatnamen die verwijzen naar de tijd van toen. Straten en pleinen werden uitgetekend  door architecten uit Roeselare. Ondernemers uit Oostende gingen er aan de slag. Meer nog: je vindt nu nog stukjes dijk terug en het woonhuis van Fernando Robette bestaat nog steeds, evenals diverse villa’s. In 1980 van vorige eeuw werd Ostende, samen met enkele andere gemeenten gefuseerd tot Pinamar. Sinds vorig jaar heeft Oostende een formele samenwerking met Ostende aangegaan.

Moderne kunst

De datum 1910 is niet lucratief gekozen voor de start van de tentoonstelling. Toen vond in Buenos Aires de  grote wereldtentoonstelling plaats. Ons land deed mee en had er een ruim paviljoen. Het was het begin van een reeks Belgische kunsttentoonstellingen in Argentinië,  die eindigde in Brussel met de Wereldexpo 1958. Toen kreeg Argentinië bij ons een eigen optrekje en werd er Argentijnse kunst getoond. Een mooie wisselwerking, waarover echter verder weinig geweten is. Vandaar dat de curatoren Dhaenens en Gonnissen ‘Oostende versus Ostende’ als context nemen om de Trans- Atlantische moderne kunst in kaar te brengen.  Uitgangpunt is : “Welke verhalen verschijnen er wanneer je de moderne kunst bekijkt vanuit een ander geografisch perspectief dan bv vanuit de relatie Parijs, Berlijn of een andere Europese grote stad? “ Deze vraag lag aan de basis voor deze tentoonstelling. Immers tussen de periode 1910 en 1958 werden er tal van uitwisselingen, gemotiveerd door migratie, marketing en reizen, heet het.  De tentoonstelling in Mu.ZEE vertelt het verhaal van een artistieke uitwisseling tussen twee continenten. Er is gefocust op vier belangrijke figuren, die elk op hun eigen manier hebben bijgedragen tot de kunstscene in beide landen. Denk aan graficus Victor Delhez, Julio Payro, Ignacio Pirovano en Georges Vantongerloo.  Hun levens en werken kruisten zich regelmatig. “ De tentoonstelling ‘België – Argentinië’ brengt hun reizen en netwerken in kaart en zoomt in op de artistieke zoektocht,”  lezen we bij de introductie. En inderdaad, de werken vertonen een zekere gelijkenis, zowel vormelijk als inhoudelijk. Denk aan de houtgravures van Delhez en deze van Masereel . Of de link met Antonio Berni, waarvan Mu.ZEE uitzonderlijk werk in de vaste collectie heeft.  Julio Payro onderhield dan weer een levenslange vriendschap met Paul Delvaux. En er is Ignacio Pirovano die uitweek naar Argentinië, nadat zijn ouders in ons land verongelukten. Hij integreerde vlot in de Argentijnse avant-garde scene. Wanneer men dan nog eens weet, dat deze transatlantische criticus, het abstract modernistisch gedachtengoed van Georges Vantongerloo zo sterk verspreidde in Argentinië, waardoor deze tot op vandaag eminent deel uitmaakt van het huidig abstract kunstpatrimonium, dan begrijp je dat alles aan elkaar is gelinkt.

De expo België – Argentinië biedt iedere bezoeker regressief en retroactief  de kans om het beste modernisten uit ons land te zien tegenover deze van Argentinië. Met o.a. werk van Victor Delhez, Frans Masereel, Marthe Donas, Paul Delvaux, Georges Vantongerloo, Paul Joosten, Anne Bonnet, Jo Delahaut en Alejandro Xul Solar, Emilio Pettoruti, Raquel Forner, Tomas Maldonado, Victor Magarinos, Juan Del Prete, Willem Degouve de Nuncques of Joaquin Torres-Garcia.

Praktisch

Expo België-Argentinië, nog tot 12 juni 2022 in Mu.ZEE, Romestraat 11, 8400 Oostende.  Als je een  ticket koopt voor deze tentoonstelling, krijg je ook toegang tot de vaste collectie en de tentoonstelling ‘Twaalf in een dozijn – kunstenplatform Nein en Marlies De Clerck’ er gratis bij. Naast de tentoonstelling is er tevens een lijvige catalogus voorzien.

Info: www.muzee.be

Perscontact: Colette Castermans : colette.castermans@muzee.be

Verslag: Jempi Welkenhuyzen

Foto’s : Anne Marie Jacob