03 nov Verdwenen steden
Philip Matyszak, docent oude geschiedenis aan de universiteit van Cambridge, vertelt het verhaal van 37 verdwenen steden uit Europa en het Midden-Oosten: van hun stichting, bloeiperiode tot hun ondergang door oorlog, natuurrampen (door water overspoeld, bedolven onder het zand, dichtslibbing van de haven) of onverklaarbare redenen. Steden werden om allerlei redenen gebouwd: ter verdediging, het tijdelijk samenleven van nomadische volkeren, om religieuze of ceremoniële redenen, handelsredenen (stopplaatsen voor karavanen), bestuurlijke diensten. Landbouwoverschotten maakten het mogelijk grotere gemeenschappen te voeden. Sommige verdwenen steden leven nog nu voort in mythen (Troje, Atlantis).
Het boek overspant duizenden jaren: van Catalhöyük in Midden-Anatolië (7250 v. Chr.) tot Derinkuyu (1923 na Chr). Matyszak deelt zijn boek in 4 periodes: “De oudste steden”, Van Troye tot Rome”, “Verspreid over het Romeinse Rijk” en “De grenzen van het Rijk en daarbuiten”.
Veel ‘verlaten’ steden kunnen we nog bezoeken: door overgebleven ruïnes of herkenbare stratenpatronen krijgen we er een idee van hoe het leven vroeger was. Op het einde van elk verdwenen stadsverhaal geeft de auteur aan wat nog kan bezocht worden
In zijn epiloog stelt de auteur de vraag of steden vandaag nog wel noodzakelijk zijn. ‘Dankzij wijdvertakte productie- en distributiesystemen is het zelfs voor inwoners van de meest afgelegen plekken mogelijk om digitaal te kiezen uit een bredere waaier aan goederen en diensten. Worden de steden door de moderne technologie niet overbodig?”.
Geïllustreerd met kaarten en kleurrijke foto’s.
Een uitgave van Omniboek, 2023, 288 p, € 30, ISBN 9789401920056
Recensent: Didier Van Houts